Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Ρατσισμός

      Εργασία των μαθητών της γ΄γυμνασίου του ΤΑΔ  Μυτιλήνης : Σαμιώτης Δ., Σέρεσλης Κ., Τσολάκης Μ., Τυριακίδης Μ. και  Δελήρογλου Ν., Τάγκου Α., Καπετάνιος Γ., Διαμαντίδης Β.

   Ο ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους, αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους διακρινόμενοι λόγω χρώματος είτε εθνικότητας είτε επειδή έχουν διαφορετική φυλή, φύλο ή θρησκεία. Η βασική θεωρία είναι ότι κάποιοι άνθρωποι είναι ανώτεροι, επειδή ανήκουν σε συγκεκριμένο λαό ή ομάδα. 
   Από το ρατσισμό πηγάζουν στάσεις και συμπεριφορές απαξιωτικές και συχνά επιθετικές απέναντι στις θεωρητικά μειονεκτούσες ομάδες ανθρώπων. Η νοοτροπία αυτή μπορεί να ωφείλεται σε βαθειά ριζωμένες προκαταλήψεις και στερεότυπα και διαιωνίζει ιστορικές, κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές ανισότητες. Πολλές φορές άλλωστε θεωρείται ότι μια φυλή απειλεί στρατιωτικά, πολιτιστικά ή σε επίπεδο εξεύρεσης εργασίας μια άλλη. Τα οικονομιά και πολιτικά προβλήματα μιας κοινωνίας όπως η βία και η εγκληματικότητα καθώς και οι κοινωνικές ανισότητες μπορούν να καλλιεργήσουν ρατσιστικές ιδεολογίες.    Χαρακτηριστικές εκφάνσεις ρατσιστικής συμπεριφοράς είναι ο χλευασμός, η άσκηση φυσικής ή ψυχολογικής βίας, ο εκφοβισμός και η καταστροφή περιουσιακών στοιχείων. Συχνά κοντά σ' αυτά προστίθεται ο αποκλεισμός από τομείς της κονωνικής ζωής, διακρίσεις και ανισότητες στην εκπαίδευση, στη δικαιοσύνη και στο σύστημα υγείας. Ακραίες μορφές του είναι η γενοκτονία και οι επιχειρήσεις εθνικής εκκαθάρισης, δηλαδή όταν τα μέλη της θεωρούμενης κατώτερης ομάδας αναγκάζονται να μετακινηθούν απο τις εστίες τους ή και να εξοντωθούν.
   Παράλληλη συνέπεια του ρατσισμού είναι ότι το άτομο αποδέχεται σκοταδιστικές αντιλήψεις, με αποτέλεσμα την παρακώλυση της Κρητικής σκέψεις. Επίσης ο ρατσισμός οδηγεί στην οικονομία εκμετάλλευσης ατόμων και λαών. Ακόμη μια σημαντική συνέπειά του είναι η περιθωριοποίηση ατόμων και ομάδων. Εκτός από αυτό αξίζει να σημειωθεί πως λόγω του ρατσισμού κυριαρχεί¨ φόβος ανάμεσα στους ανθρώπους με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας κοινωνικής δυσλειτουργίας. Έτσι τα θύματα του στερούνται να αναπτύξουν πολιτισμοί.  Το σημερινό πρόβλημα κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρς εστιάζεται σε μη θεσμοθετημένες ρατσιστικές συμπεριφορές απέναντι στους οικονομικούς κατά κύριο λόγο μετανάστες, στους οποίους δεν αναγνωρίζονται  τα συνταγματικά δικαιώματα, συχνά με τη δικαιολογία της παράνομης εισόδου τους στη χώρα, αλλά ουσιαστικά με την αρχή της κοινωνίας που βλέπει στους ξένους έναν κίνδυνο. 
   Για να λυθεί το πρόβλημα αυτό μεγάλο μέρος της ευθύνης πεφτει στην εκπαίδευση. Έτσι, οι νέοι με την εκμάθηση μη ρατσιστικών αντιλήψεων και με την αρμονιή συμβίωση στο χώρο του σχολείου μαθαίνουν να σέβονται τα δικαιώματα των άλλων.  Παράλληλα το κράτος μπορεί να βοηθήσει  στην ομαλή ένταξη τον μεταναστών ώστε να μη νιώθουν ότι απειλούνται, καθώς και να πάρει μετρά για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της  ανεργίας, ώστε να μη θεωρούνε υπαίτιους τους μετανάστες. Επίσης, μπορούν να βοηθήσουν τα ΜΜΕ στη διαμόρφωση μιας ανθρωπιστικής συνείδησης και αποδοχής της διαφορετικότητας με τις ταινίες και τις εκπομπές που προβάλλουν. Τέλος, όλοι εμείς οφείλουμε να βλέπουμε το συνάνθρωπο σαν αδελφό, να μην επηρεαζόμαστε από ρατσιστικά σχόλια και συμπεριφορές. Γιατί, ας μην ξεχνάμε "μπορεί να είμαστε διαφορετικοί, αλλά είμαστε και ίσοι".


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου