Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Εμείς και τα σκουπίδια μας !


Από τις μαθήτριες του ΤΑΔ Μυτιλήνης Μαριαλένα Γράβαρη και Ηρώ Μπάκα.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε τη κακή συνήθεια να μολύνουμε το περιβάλλον μας, μη γνωρίζοντας τις επιπτώσεις που προκαλεί αυτό στον κόσμο γύρω μας και σε εμάς τους ίδιους. 

Πολλοί συμπατριώτες  μας συνηθίζουν να πετάνε τα σκουπίδια τους:

α. Στις παραλίες: Οι άνθρωποι που παν να κάνουν το μπάνιο τους, παίρνουν μαζί τους τρόφιμα κι άλλα πράματα που χρειάζονται (αντηλιακά, πάνες, τσιγάρα κτλ.) και συχνά πριν φύγουν τα πετάνε ή τα «θάβουν» ελπίζοντας πως ο επόμενος λουόμενος δε θα τα ανακαλύψει. Δεν είναι απίθανο να βρει κανείς στη ρίζα ενός δέντρου μια σακούλα με απορρίμματα ή στον πυθμένα της θάλασσας κουτάκια και μπουκάλια από αναψυκτικά.
β. Στα δάση: Σε πολλά σημεία ακόμα και στις μέρες μας  τα δάση της Μυτιλήνης έχουν μετατραπεί σε χωματερές,  όπου οι άνθρωποι  πετάνε ανεξέλενκτα τα σκουπίδια και τα μπάζα τους. Στην άκρη του δρόμου μπορεί να δει κανείς πλαστικά μπουκάλια, κουτιά αναψυκτικών, κουτιά από τσιγάρα και ό,τι άλλο που διερχόμενοι οδηγοί αυτοκινήτων πετάνε από το παράθυρο του αυτοκινήτου τους. Αλλά και πιο μέσα σε ένα δάσος αν περπατήσει κανείς θα βρει ότι είδος απορριμμάτων φανταστεί.
γ. Στα Σχολεία: Πολλοί μαθητές, αγνοώντας αυτά που τους λένε οι καθηγητές τους, πετάνε τα σκουπίδια τους εδώ και εκεί στον αύλειο χώρο, συχνά στο πάτωμα της αίθουσας και πολλές φορές  γύρω από τους κάδους.
δ. Στις Πόλεις: Στην πόλη μας υπάρχουν ελάχιστοι κάδοι ανακύκλωσης, που μπήκαν τελευταία σε ορισμένα σημεία της. Όμως, για να πάνε οι άνθρωποι να ρίξουν τα ανακυκλώσιμα απορρίμματα, πρέπει να τα φορτώσουν σε αυτοκίνητο και να οδηγήσουν μέχρι εκεί. Οι περισσότεροι λένε ότι δεν έχουν το χρόνο ή δεν έχουν το μέσον να πάνε. Η ουσία είναι ότι δεν έχουν αναπτυγμένη επαρκώς την περιβαλλοντική συνείδηση.
ε. Στους δρόμους: Πολλοί άνθρωποι καθώς περπατάνε στο δρόμο το παραμικρό σκουπιδάκι χωρίς δεύτερη σκέψη το πετάνε κάτω, ενώ ο κάδος βρίσκετε λίγα βήματα πιο πέρα. Αδιαφορούν και έχουν αποκτήσει μια πολύ κακή συνήθεια που όχι μόνο ρυπαίνει το χώρο και ασχημίζει την πόλη μας, αλλά δυσφημίζει και εμάς τους ίδιους.
στ. Έξω από καταστήματα: Συχνά πολλά καταστήματα βγάζουν τα σκουπίδια τους στα πεζοδρόμια, που σύντομα γεμίζουν. Πολλά από τα απορρίμματα αυτά είναι κουτιά, χαρτόκουτες και πλαστικό που θα μπορούσε να πάει για ανακύκλωση. Όμως, ελάχιστοι καταστηματάρχες ενδιαφέρονται να συγκεντρώσουν, συμπιέσουν και μεταφέρουν για ανακύκλωση το χαρτί ή πλαστικό.
ζ. Στους κάδους απορριμμάτων: Πολλές φορές συναντούμε κάδους να είναι γεμάτοι με σκουπίδια, να ξεχειλίζουν και οι πολίτες να συνεχίζουν να βγάζουν και να αφήνουν τριγύρω σακούλες με σκουπίδια, εκτεθειμένα στα αδέσποτα ζώα. Σε λίγο, αν δε γίνει άμεσα περισυλλογή από το απορριμματοφόρο του Δήμου, σκορπούν ολόγυρα και βρωμίζουν το χώρο.

ΑΙΤΙΕΣ

Όλα τα παραπάνω γίνονται επειδή δεν έχουν οι συμπολίτες, πολλοί από εμάς, αγωγή από το σπίτι τους. Έτσι έχουν μάθει από μικροί και συνεχίζουν. Αυτό σημαίνει έλλειψη περιβαλλοντικής αγωγής και συνείδησης. Έτσι, βαριόμαστε να κρατήσουμε  ένα μικρο σκουπιδακι μέχρι τον επόμενο κάδο, χωρίς να  καταλαβαίνουμε τι κακό προκαλούμε στο περιβαλλον. Στα σχολεία οι μαθητές πηγαίνοντας κόντρα στους καθηγητές τους και παραμελώντας αυτά που τους μαθαίνουν οι γονείς τους πετάνε τα σκουπίδια τους γύρω από τον κάδο και όχι μεσα.  Συχνά ευθύνεται ο Δήμος που δεν έχει επαρκείς κάδους για απορρίμματα και ανακύκλωση, σε κάθε γειτονιά. Τέλος, ευθύνεται και η Πολιτεία που επιτρέπει αυτήν την κατάσταση και δε βάζει τιμωρίες και πρόστιμα.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Για να καταφέρουμε να σταματήσουμε το κακό που προκαλούμε στο περιβάλλον μπορούμε: να προτείνουμε στον Δήμο Μυτιληνης
α. να βάλει πολλούς κάδους ανακύκλωσης γυαλιού, αλουμινίου, χαρτιού κτλ. σε πολλά μέρη της πόλης και αν είναι δυνατόν σε κάθε γειτονιά.
β. να βάλει  περισσότερους κάδους στις παραλίες.
γ. να ευαισθητοποιήσει τους συμπολίτες με ενημερωτικά φυλλάδια
δ. να βάλλει διαφημίσεις σε γνωστά περιοδικά και εφημερίδες
ε. να τοιχοκολλήσει αφίσες και να διοργανώσει εκδηλώσεις με θέμα την προστασια του περιβαλλοντος.
στ. να βάλλει πρόστιμα σε όποιον πετά σκουπίδια στο δάσος, παραλία κτλ.
Βέβαια, βασικό είναι οι πολίτες και κυρίως οι νέοι να αλλάξουν τρόπο συμπεριφοράς, να ευαισθητοποιηθούν και να αποκτήσουν οικολογική συνείδηση. Να σέβονται τη φύση, την πόλη, κάθε χώρο της. Να μην πετούν ούτε το παραμικρό σκουπιδάκι κάτω και προπάντων να κάνουν ανακύκλωση.

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Πλαστικά μπουκάλια ... κίνδυνος!


Ήπιατε ποτέ από ένα πλαστικό μπουκάλι και είδατε ένα τριγωνικό σύμβολο στον πάτο με έναν αριθμό μέσα;

Ξέρετε τι αντιπροσωπεύει ο αριθμός;
Υποθέσατε ότι είναι για την ανακύκλωση;
Λοιπόν κάνετε λάθος!!!
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΑΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗ ΧΗΜΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ...

1) Πολυαιθυλένιο terephalate (PET)
2) Πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (HDPE)
3) Πολυβινυλικό χλωρίδιο Unplasticised (UPVC) ή πλαστικοποιημένο πολυβινυλικό χλωρίδιο (PPVC)
4) Πολυαιθυλενίου χαμηλής πυκνότητας (LDPE)
5) Πολυπροπυλένιο (PP)
6) Πολυστυρόλιο (CP) ή εκτάσιμο πολυστυρόλιο (EPS)
7) Άλλο, συμπεριλαμβανομένου νάυλον και ακρυλικού
Αυτό που δε μας λένε είναι ότι πολλά από τα χρησιμοποιούμενα πλαστικά είναι τοξικά και οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν ένα πλαστικό μπορούν να περάσουν από το πλαστικό και στο τρόφιμο/ποτό.
Σκεφτείτε το, πόσες φορές έχετε ή ένας φίλος σας είπε «δεν συμπαθώ αυτό, έχει γεύση σαν πλαστικό μπουκάλι...»

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΓΕΥΕΣΤΕ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ
Τα ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ είναι τα Νο36και 7 !!!
ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ τα ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ  ΜΕ  ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ  στον πάτο τους !!!

Ελέγξτε αυτό το διάγραμμα που αναλύει το πλαστικό, τις χρήσεις και τη χημική παρασκευή του (βρίσκω το #7 λίγο τρομακτικό)

Γι'  αυτό :
ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ την επαναχρησιμοποίηση των πλαστικών  μπουκαλιών ΑΜΕΣΩΣ!!!

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Ρατσισμός

      Εργασία των μαθητών της γ΄γυμνασίου του ΤΑΔ  Μυτιλήνης : Σαμιώτης Δ., Σέρεσλης Κ., Τσολάκης Μ., Τυριακίδης Μ. και  Δελήρογλου Ν., Τάγκου Α., Καπετάνιος Γ., Διαμαντίδης Β.

   Ο ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους, αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους διακρινόμενοι λόγω χρώματος είτε εθνικότητας είτε επειδή έχουν διαφορετική φυλή, φύλο ή θρησκεία. Η βασική θεωρία είναι ότι κάποιοι άνθρωποι είναι ανώτεροι, επειδή ανήκουν σε συγκεκριμένο λαό ή ομάδα. 
   Από το ρατσισμό πηγάζουν στάσεις και συμπεριφορές απαξιωτικές και συχνά επιθετικές απέναντι στις θεωρητικά μειονεκτούσες ομάδες ανθρώπων. Η νοοτροπία αυτή μπορεί να ωφείλεται σε βαθειά ριζωμένες προκαταλήψεις και στερεότυπα και διαιωνίζει ιστορικές, κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές ανισότητες. Πολλές φορές άλλωστε θεωρείται ότι μια φυλή απειλεί στρατιωτικά, πολιτιστικά ή σε επίπεδο εξεύρεσης εργασίας μια άλλη. Τα οικονομιά και πολιτικά προβλήματα μιας κοινωνίας όπως η βία και η εγκληματικότητα καθώς και οι κοινωνικές ανισότητες μπορούν να καλλιεργήσουν ρατσιστικές ιδεολογίες.    Χαρακτηριστικές εκφάνσεις ρατσιστικής συμπεριφοράς είναι ο χλευασμός, η άσκηση φυσικής ή ψυχολογικής βίας, ο εκφοβισμός και η καταστροφή περιουσιακών στοιχείων. Συχνά κοντά σ' αυτά προστίθεται ο αποκλεισμός από τομείς της κονωνικής ζωής, διακρίσεις και ανισότητες στην εκπαίδευση, στη δικαιοσύνη και στο σύστημα υγείας. Ακραίες μορφές του είναι η γενοκτονία και οι επιχειρήσεις εθνικής εκκαθάρισης, δηλαδή όταν τα μέλη της θεωρούμενης κατώτερης ομάδας αναγκάζονται να μετακινηθούν απο τις εστίες τους ή και να εξοντωθούν.
   Παράλληλη συνέπεια του ρατσισμού είναι ότι το άτομο αποδέχεται σκοταδιστικές αντιλήψεις, με αποτέλεσμα την παρακώλυση της Κρητικής σκέψεις. Επίσης ο ρατσισμός οδηγεί στην οικονομία εκμετάλλευσης ατόμων και λαών. Ακόμη μια σημαντική συνέπειά του είναι η περιθωριοποίηση ατόμων και ομάδων. Εκτός από αυτό αξίζει να σημειωθεί πως λόγω του ρατσισμού κυριαρχεί¨ φόβος ανάμεσα στους ανθρώπους με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας κοινωνικής δυσλειτουργίας. Έτσι τα θύματα του στερούνται να αναπτύξουν πολιτισμοί.  Το σημερινό πρόβλημα κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρς εστιάζεται σε μη θεσμοθετημένες ρατσιστικές συμπεριφορές απέναντι στους οικονομικούς κατά κύριο λόγο μετανάστες, στους οποίους δεν αναγνωρίζονται  τα συνταγματικά δικαιώματα, συχνά με τη δικαιολογία της παράνομης εισόδου τους στη χώρα, αλλά ουσιαστικά με την αρχή της κοινωνίας που βλέπει στους ξένους έναν κίνδυνο. 
   Για να λυθεί το πρόβλημα αυτό μεγάλο μέρος της ευθύνης πεφτει στην εκπαίδευση. Έτσι, οι νέοι με την εκμάθηση μη ρατσιστικών αντιλήψεων και με την αρμονιή συμβίωση στο χώρο του σχολείου μαθαίνουν να σέβονται τα δικαιώματα των άλλων.  Παράλληλα το κράτος μπορεί να βοηθήσει  στην ομαλή ένταξη τον μεταναστών ώστε να μη νιώθουν ότι απειλούνται, καθώς και να πάρει μετρά για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της  ανεργίας, ώστε να μη θεωρούνε υπαίτιους τους μετανάστες. Επίσης, μπορούν να βοηθήσουν τα ΜΜΕ στη διαμόρφωση μιας ανθρωπιστικής συνείδησης και αποδοχής της διαφορετικότητας με τις ταινίες και τις εκπομπές που προβάλλουν. Τέλος, όλοι εμείς οφείλουμε να βλέπουμε το συνάνθρωπο σαν αδελφό, να μην επηρεαζόμαστε από ρατσιστικά σχόλια και συμπεριφορές. Γιατί, ας μην ξεχνάμε "μπορεί να είμαστε διαφορετικοί, αλλά είμαστε και ίσοι".


Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Μικρές στιγμές ευτυχίας


Παρακάτω μπορείτε δείτε ένα καταπληκτικό φιλμάκι του κ.  Κωνσταντίνου Πιλάβιου για τις μικρές χαρές που κάνουν τη ζωή μας να είναι τόσο όμορφη και να αξίζει.

Για να το δείτε πατείστε στη διεύθυνση παρακάτω.




 Άπειρες ευχές σε όλου για χιλιάδες, εκατομμύρια μικρές, όμορφες στιγμές…

"Όλοι διαφορετικοί - όλοι ίσοι" : οι σκέψεις μας

1. Από τη Μελκιάν Λιάνα, μαθήτρια της γ΄ γυμνασίου του ΤΑΔ  Μυτιλήνης
"Πολλά παιδιά στο σχολείο ανέχονται το ρατσισμό, επειδή δεν μπορούν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Ανέχονται να ακούν προσβητικά σχόλια, να φέρονται κάποιοι με αγένεια, να κοροϊδεύονται συμμαθητές τους, αλλά δεν αντιδρούν γιατί είναι αδύναμοι, φοβούνται. Κάποιοι που είναι πιο δυνατοί πρέπει να δείξουν ότι δεν είναι σωστή όλη αυτή η κατάσταση. Και το πιο "χαζό" σχόλιο μπορεί  να πειράξει ένα παιδί, να το κάνει να αισθάνεται άσχημα. Πολλοί έχουν φτάσει στο σημείο να κοροϊδεύουν  τον καλύτερο από αυτούς, μαθητές αριστούχους, ονομάζοντάς τους "φυτά"  και δεν παραδέχονται ότι πολύ θα ήθελαν να τους μοιάσουν. Πολλές φορέ γελάμε εις βάρος κάποιου που κάνει ένα λάθος. Το λέμε συνέχεια και δεν αφήνουμε να το ξεχάσει και να το ξεπεράσει. ... Πριν όμως κάνουμε όλα αυτά, μήπως πρέπει να θυμηθούμε τι μας έχουν μάθει οι γονείς και οι δάσκαλοί μας; Μήπως πρέπει να προσπαθήσουμε να μπού΄με κι εμείς στη θέση του άλλου και να καταλάβουμε πώς νιώθει αυτός με τον οποίο γελάμε, κάνοντας πλάκα; Μήπως έτσι καταφέρουμε να συνειδητοποιήσουμς ότι  αν και όλοι τόσο διαφορετικοί  είμαστε τόσο ίσοι;


2. Από τη Χατζέλλη Αναστασία, μαθήτρια της γ΄ γυμνασίου του ΤΑΔ  Μυτιλήνης
"Διαφορετικοί αλλά ίσοι" Αυτό είναι κάτι που οι έφηβοι δεν μπορούν να το κατανοήσουν εύκολα. Άσχετα με το χρώμα, τη θρησκεία, τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την οικονομική ή κοινωνική θέση και την εμφάνιση όλοι είμαστε ίσοι. Ίσοι στο να αποφασίζουμε, να δουλεύουμε ανάλογα με τις ικανότητές μας και όχι ανάλογα με τη φυλή, το χρώμα ή το φύλο μας. Ίσοι στο να ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο στον οποίο όλοι θα έχουν μια θέση. Ίσοι χωρίς ρατσιστικές ιδεολογίες ή ρατσιστικές δαιθέσεις.  Όλοι έχουμε μια ιδιαιτερότητα και αυτή είναι που μας κάνει ξεχωριστούς.

3. Απο Καραχάλια Αλεξάνδρα, μαθήτρια της γ΄  γυμνασίου του ΤΑΔ Μυτιλήνης
"Στις μικρές κοινωνίες μας συνυπάρχουν  διαφοερτικοί άνθρωποι, στο χρώμα, στη γλώσσα, στη θρησκεία, στην ιδεολογία. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι και πρέπει να είναι ίσοι απέναντι στο νόμο αλλά και μεταξύ τους, διότι όσο και αν διαφέρουν είναι ανθρώπινα όντα που αξίζουν την ισότητα έστω κι αν είναι τόσο διαφορετικοί. Απλά σήμερα οι σύγχρονες κοινωνίες είναι πολυεθνικές λόγω των πολιτικών και οικονομικών ανακατατάξεων, που έχουν οδηγήσει στη μετανάστευση. Έτσι, συχνά μεγαλοποιείται και το πρόβλημα του ρατσισμού απέναντι στους ξένους."

Όλοι διαφορετικοί - όλοι ίσοι

Μια μικρή ιστορία για το σεβασμό στη διαφορετικότητα από τη Μαριαλένα Γράβαρη, μαθήτρια της γ΄ γυμνασίου του ΤΑΔ Μυτιλήνης.

   Η Μαριάνδη κατέβαινε τις σχολικές σκάλες προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της. Μπήκε στις τουαλέτες του σχολείου , το μονο μέρος που θα μπορούσε να αφεθεί να κλάψει και να νιώσει λίγο καλύτερα. Αυτή η σχολική ώρα όπως και κάθε ώρα ήταν μαρτυρική  για εκείνη μιας και στο σχολείο της όλοι , όταν δεντην αποκαλούσαν "φυτό" " χοντρέλα" ή κάποιο άλλο προσβλητικό σχόλιο έκαναν σαν να μην υπάρχει. Δεν είχε κανέναν φίλο και φυσικά ούτε λόγος για αγόρι. Όλα τα κορίτσια ήταν πολύ υπεράνω για να την κάνουν φίλη και όλα τα αγόρια πολύ όμορφα, για να την αγαπήσουν. 
    Όμως, ενώ προσπαθούσε να τα αντέξει όλα αυτά αυτή η ώρα ήταν το αποκορύφωμα! Δεν άντεξε άλλο. Στο τελευταίο σχόλιο του τύπου "πάλι σηκώθηκε το φυτό η Μαριάνθη" έβαλε τα κλάματα βγήκε από την τάξηκαι πήγε προς τις τουαλέτες. Πήρε το μαρκαδόρο και έγραψε στον τοίχο με πολύ μικρά γράμματα κάτι σαν ευχή. "Μακάρι να μην είχα γεννηθεί, ίσως τότε όλοι να ήταν ευτυχισμένοι".  Αμέσως μετά έγραψε τα αρχικά του ονόματός της, σκούπισε τα μάτια της και ανέβηκε στην τάξη, για να ακούσει πάλι μπαίνοντας ένα ειρωνικό σχόλιο από έναν συμμαθητή της.
    Πριν όμως αυτός τελειώσει τη φράση του, σηκώθηεκε η Ειρήνη, το κοριτσάκι το σιωπηλό που όλοι φώναζαν emo και του είπε: "σταμάτα πια!!"  Όταν γύρισε η Μαριάνθη και κοίταξε στα μάτια την Ειρήνη, είδε ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα όλο κατανόηση και υποστήριξη. Ήξερε πως μέσα σε όλη αυτήν την χάβρα που όλοι οι άλλοι που την κοιτούσαν έβλεπαν μόνο το κορίτσι με τα γυαλιά και τα σπυράκια, η Ειρήνη είχε δει πιο βαθειά μέσα της και είχε πια βρει μια φίλη και σύμμαχο. 
   "Τι αξία έχει να είσαι ωραίος, όταν δεν μπορείς να το αναδείξεις μέσα από τη συμπεριφορά σου."  αναρωτήθηκαν οι δυο φίλες  στο διάλειμμα. "Την ομορφιά δεν τη βλέπουν τα μάτια αλλά η καρδια" είχε πει ο Μικρός Πρίγκιπας. "Γιατί οι άνθρωποι να φέρονται έτσι άσχημα, γιατί να βγάζουν το χειρότερο εαυτό τους, για΄τι να ενεργούν τόσο ρατσιστικά μερικές φορές;" ρώτησε η Μαριάνθη. "Είμαστε διαφορετικοί όλοι μας, αλλά είμαστε ίσοι. Μπορεί να είμαστε διαφορετικοί στο σώμα, στην προσωπικότητα, στις συνήθειες, στη θρησκεία, στη φυλή, αλλά έχουμε τα ίδια δικαιώματα, έχουμε τις ίδιες ανάγκες, τους ίδιους φόβους. Είμαστε όλοι άνθρωποι." απάντησε σιγανά η Ειρήνη. 
      Πόσο σημασία έχει τελικά όχι μόνο να βλέπουμε και να ακούμε τον άλλον, αλλά να τον κοιτάμε και να τον αφουγραζόμαστε!!!


Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

ΑΝΕΚΔΟΤΑ


Με πολύ αγάπη για όλα τα έθνη, τις φυλές, τα φύλα και τους φίλους του κόσμου. 
από μαθητές του 3ου γυμνασίου Μυτιλήνης.



Ο λοχίας στους  στρατιώτες:
- Σε λίγο θα έρθει ο λοχαγός. Προσοχή στραβάδια ! Αν σας ρωτήσει : " πόσων χρόνων είστε " θα πείτε 22 , " πόσα χρόνια υπηρετείτε " θα πείτε 2 , " ποιο  φαγητό σας αρέσει , τα φασόλια ή το κρέας " θα πείτε και τα δύο. 

Έρχεται ο λοχαγός και ρωτά ένα στρατιώτη που ήταν Πόντιος :
- Πόσα χρόνια υπηρετείς παιδί μου;
- Είκοσι δύο λοχαγέ μου.
- Είκοσι δύο; Και πόσο χρονών είσαι;
- Δύο ...
- Δύο; Μα δεν μου λες με περνάς για τρελό ή για ηλίθιο;
- Και τα δύο λοχαγέ μου.
 

Ήταν κάποτε ένας Γερμανός ένας Ισπανός και ένας Πόντιος και τους λένε θα πετάξετε από ένα
πράγμα πάνω από το σπίτι σας, πετάει λοιπόν ο Γερμανός ένα μαχαίρι, ο Ισπανός ένα τσεκούρι και ο Πόντιος μια χειροβομβίδα. Κατεβαίνουν και πάνε σπίτι και βλέπει ο Γερμανός και λέει:
- "Γιατί κλαις μητέρα;"
- "Γιατί έπεσε ένα τσεκούρι και σκότωσε τον πατέρα."
Πάει ο Ισπανός και λέει:
- "Γιατί κλαις μητέρα;"
- "Γιατί έπεσε ένα μαχαίρι και σκότωσε τον πατέρα."
Πάει ο Πόντιος και λέει:
- "Γιατί γελάς πατέρα, γιατί έκλασε ο παππούς και ανατινάχτηκε το σπίτι."
   

Ένας Πόντιος  πιάνει δουλειά σε ένα σούπερ - μάρκετ. Κάποιος πελάτης τον πλησιάζει και του λέει :
- Σε παρακαλώ κόψε μου ένα τέταρτο σαλάμι .
Ο όντιος αρχίζει να κόβει την μία φέτα μετά την άλλη χωρίς να λέει να σταματήσει .
- Τι θα γίνει ρε παλικάρ , ρωτάει ο πελάτης, ένα τέταρτο σου είπα .
- Σιγά ρε φιλαράκο, του απαντά ο πόντιος, ούτε πέντε λεπτά δεν έχουν περάσει ακόμα! .
  

Ένας παππούς 97 ετών πάει σε έναν ασφαλιστή.
- Γεια σας, θέλω να κάνω μια ασφάλεια ζωής
- Τι λες ρε παππού, ασφάλεια ζωής, τρελάθηκες, πόσο είσαι;
- 97 ετών, λέει ο παππούς.
Τρελαίνεται ο ασφαλιστής.
- Μιλάς σοβαρά τώρα; Τι να την κάνεις;
- Να, θέλω να πάω με τον πατέρα μου ένα ταξίδι στο εξωτερικό και καλό είναι να είμαστε ασφαλισμένοι.
Ο ασφαλιστής έχει τρελαθεί!
- Με τον πατέρα σου; Πόσο είναι εκείνος;
- Ε, 125 τον άλλο μήνα.
- Και τι θα κάνετε στο εξωτερικό;
- Να μωρέ, πηγαίνουμε να επισκεφτούμε τον παππού μου.
Ο ασφαλιστής χτυπάει το κεφάλι του στο γραφείο.
- Τι λε ρε μπάρμπα, με κοροϊδεύεις; Πόσο είναι ο παππούς σου;
- Κλείνει τα 142 σε μια βδομάδα.
- Και τι θα κάνετε εκεί;
- Παντρεύεται και πάμε στο γάμο!
Ο ασφαλιστής έχει σκαρφαλώσει στο πρεβάζι και είναι έτοιμος να φουντάρει.
- Και...γιατί παντρεύεται;
- Τι να κάνει μωρέ, τον πιέζουν οι γονείς του!
 

Ήταν μια φορά ένας Γερμανός, ένας Ιταλός κι ένας Έλληνας. Ήθελαν να παντρευτούν γι αυτό πήγαν  σε έναν βασιλιά. Ο βασιλιάς τους είπε:
"Θα δώσω μία γυναίκα στον καθένα. Όποιος την κάνει να φωνάξει περισσότερο την πρώτη νύχτα του γάμου, θα του δώσω το μισό βασίλειο."
Μετά την πρώτη νύχτα του γάμου πάνε όλοι στον βασιλιά. Πρώτος ο Γερμανός λέει:
-Εχθές έδωσα στην γυναίκα μου ένα δαχτυλίδι. Αυτή φώναξε και την άκουσε όλη η πολυκατοικία.
Δεύτερος ο Ιταλός λέει:
-Εχθές χάρισα στη γυναίκα μου ένα εξοχικό. Αυτή φώναξε και την άκουσε όλο το τετράγωνο.
Τελευταίος ο Έλληνας λέει:
-Τι λέτε ρε ηλίθιοι; Εγώ έπλυνα τη μηχανή μου, άλλαξα τα λάδια της και μετά σκούπισα τα χέρια μου στις λευκές κουρτίνες. Η γυναίκα μου ακόμα φωνάζει.
 

Βρέθηκαν μια  μέρα στη Κόλαση ένας Έλληνας , ένας Αμερικανός και ένας Ινδός. Τους συναντάει ο Διάβολος και τους λέει. Σε όλους που έρχονται εδώ δίνω μία ευκαιρία να μεταφερθούν στο Παράδεισο. Και βγάζει ένα τεράστιο μαστίγιο λέγοντας : "όποιος θα αντέξει τρία χτυπήματα χωρίς να φωνάξει φεύγει στον Παράδεισο, μπορείτε να χρησιμοποιείτε για ασπίδα ό,τι θέλετε."
Πρώτος βγαίνει ο Αμερικανός.
- Τι θα έχεις για ασπίδα; Ρωτάει ο Διάβολος.
Ο αμερικανός σηκώνει μια τεράστια πέτρα και λέει «είμαι έτοιμος».
Σηκώνει ο Σατανάς το μαστίγιο, χτυπάει μια φεύγει η πέτρα, χτυπάει δεύτερη.φωνάζει σαν τρελός ο αμερικάνος.
- Επόμενος, λέει ο Σατανάς .
Βγαίνει ο Ινδός.
- Τι θα έχεις για ασπίδα;
- Τίποτα! -λέει ο Ινδός-80 χρόνια γιόγκα έκανα και δεν νιώθω πόνο σωματικό ποτέ!
Πρώτο χτύπημα. Ο ινδός «σσσσσσσς»
Δεύτερο χτύπημα. Ο ινδός «σσσσσσς»
Τρίτο χτύπημα. Ο ινδός «σσσσσς»
«Α να πάρει!!!» κάνει ο Διάβολος «πρώτη φορά αντέχει κάποιος τρία χτυπήματα. Λοιπόν λέει είσαι ελεύθερος να πας στον παράδεισο.»
- ΟΧΙ, λέει ο Ινδός, θέλω να μείνω και να δω. Σε όλα τα ανέκδοτα ο Έλληνας την βγάζει καθαρή, θέλω να δω τώρα πώς θα ξεμπερδέψει!
- Εντάξει, μείνε. Λοιπόν τι θα χρησιμοποιήσεις για ασπίδα; Ρωτάει τον Έλληνα ο Διάβολος.
Και απαντάει ο δικός μας : «Ε ΤΙ, ΤΙ, ΤΟΝ ΙΝΔΟ ΦΥΣΙΚΑ!»
  

Οδηγούσε ένας τύπος όταν άκουσε κάτι να κτυπάει  στο μπροστινό τζάμι του αυτοκινήτου του.
Σταματά ανήσυχος, κατεβαίνει και βρίσκει ένα σπουργιτάκι ξάπλα στην άσφαλτο.
-Πωπωπω κρίμα το σκότωσα το καημένο!
Σκύβει κάτω, το μαζεύει και σαν να ψιλοζούσε το σπουργιτάκι, αλλά ήταν σε κώμα.
Το παίρνει, το πάει σπίτι του και το βάζει σε ένα κλουβί μέχρι να συνέλθει και να γίνει καλά. Αργότερα έφυγε από το σπίτι για δουλειές.
Συνέρχεται και το σπουργιτάκι σιγά-σιγά και κοιτάει και τι να δει ;
Πάνω κάγκελα, δεξιά κάγκελα, αριστερά κάγκελα, μπροστά κάγκελα, πίσω κάγκελα.
Τρελαίνεται το σπουργιτάκι και λέει:
-Πωπωπω, τον σκότωσα τον άνθρωπο!!!!!



Μια ξανθιά οδηγεί το αυτοκίνητο της και σε κάποιο φανάρι εμφανίζεται ο σχετικός Πακιστανός για να της καθαρίσει ντε και καλά το τζάμι.
Το τζάμι είναι καθαρό, δεν χρειάζεται καθάρισμα και η κοπέλα του δίνει 50 λεπτά και του κάνει νόημα να μη της το καθαρίσει.
Ο δικός της ενθουσιάζεται και της λέει με σπασμένα ελληνικά
"-Κυρία είστε πολύ-πολύ όμορφη!!".
Η κοπέλα συνεχίζει και στο άλλο φανάρι πάλι τα ίδια. Ο ίδιος Πακιστανός να της πλύνει το τζάμι, του δίνει πάλι 50 λεπτά και ακούει πάλι το ίδιο κομπλιμέντο.
Αυτή η ιστορία συνεχίζεται για 5-6 ακόμη φανάρια, όποτε στο 6ο πια η κοπέλα δεν αντέχει και του λέει:
-Κοίταξε, θα σου δώσω 5 ευρώ αν μου πεις πως το κάνεις να εμφανίζεσαι ο ίδιος άνθρωπος σε κάθε φανάρι......
-Κυρία, της λέει αυτός ,δώστε μου 5 ευρώ να σας πω........πως να βγείτε απ την.....πλατεία!!!!!



Η μάνα μιας ξανθιάς:
-Έλα μέσα χιονίζει
-Σιγά και έξω χιονίζει


-Τι περιμένει  μια ξανθιά στις δυόμισι τα  ξημερώματα έξω από μία πιτσαρία;
-Να πάει τρεις...
Γιατί στις τρεις, η μία πίτσα δώρο! 


Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

ΧΡΗΣΗ Ή ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΑΝΤΙΚΩΝ

Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε από τις μαθήτριες του Γ5 τμήματος του 3ου Γυμνασίου ΤΑΔ Μυτιλήνης Πρόκα Όλγα και Τριχώνα Αννίτα, στα πλαίσια Περιβαλλοντικού Προγράμματος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το κακό που κάνουν στο περιβάλλον χρησιμοποιώντας διάφορες χημικές ουσίες. Χρησιμοποιούν ασυναίσθητα τα διάφορα απορρυπαντικά χωρίς να διαβάζουν τις οδηγίες και δεν ξέρουν τι επιδράσεις ασκούνται  στο περιβάλλον και στους ίδιους.

      Μερικά απο αυτά τα χημικά, όπως σαμπουάν, λακ για τα μαλλιά, σπρέι καθαρισμού ή αρωματισμού, χλωρίνη, αποφρακτικά χημικά καλ., είναι πολύ επιβλαβή για ιδιαίτερα χρήσιμους μικροοργανισμούς, τα φυτά, τα ζώα και το περιβάλλον γενικότερα. 
     Οι διάφορες κολόνιες, τα λάκ, οι αφροί και άλλα σπρέυ που χρησιμοποιούμε, επηρεάζουν την τρύπα του όζοντος. 
     Ακόμα τα απορρυπαντικά που χρησιμοποιούν οι νοικοκυρές στην καθημερινότητά τους για να καθαρίσουν το σπίτι, μέσω των αποχετεύσεων φτάνουν στις θάλασσες και ιδιαίτερα όπου δεν υπάρχει βιολογικός καθαρισμός τις μολύνουν. Έτσι, ρίχνουν χλωρίνη γι αλεύκανση και απολύμανση. Με χημικά, χλώρια και άλλα σαπούνια καθαρίζουν τα είδη υγιεινής, το νεροχύτη, την τουαλέτα. Συχνά για να ξεφράξουν την αποχέτευση χρησιμοποιούν ιδιαίτερα καυστικά αποφρακτικά. Όταν πάλι θέλουν να καθαρίσουν τα άλατα τότε ρίχνουν όξινα απορρυπαντικά.

      Τελικά όλα αυτά καταλήγουν σε μας τους ίδιους μέσω της τροφικής αλυσίδας, γιατί επηρεάζονται τα ψάρια, το θαλασσινό αλάτι, το νερό που κολυμπάμε. 
      Ο άνθρωπος επηρεάζεται όχι μόνο μέσω της τροφής αλλά και του αέρα που ανασαίνει, ιδιαίτερα όταν αυτός είναι μολυσμένος. Σίγουρα όλα αυτά τα χημικά διαχέονται στον αέρα και επιβαρύνουν τον ήδη φορτωμένο με διοξείδιο και άλλα επικίνδυνα αέρια. Τέλος, πρέπει να τονίσουμε τον κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργιών στο δέρμα, στα μάτια, στο αναπνευστικό σύστημα από τη χρήση τέτοιων απορρυπαντικών.

      Η λύση σε όλα αυτά δεν είναι βέβαια να σταματήσουμε να καθαρίζουμε το σπίτι μας και να φροντίζουμε για την ατομική μας υγιεινή, αλλά να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στη χρήση των χημικών. Έτσι, μπορούμε:
α) να ελαττώσουμε όσο περισσότερο μπορούμε τη χρήση ιδιαίτερα επιβλαβών απορρυπαντικών.
β) να προτιμάμε τα βιοδιασπώμενα
γ) να χρησιμοποιούμε μόνο εκείνη την ποσότητα που είναι απαραίτητη και όχι ανεξέλεγκτη ποσότητα
δ) να μην πετάμε σε νερά χλώριο ή άλλα επικίνδυνα χημικά.
ε) να διαβάζουμε προσεκτικά τις οδηγίες και το τι περιέχει ένα απορρυπαντικό
στ) να καταργήσουμε ό,τι καταστρέφει το όζον πχ. σπρέυ. 
ζ) να γίνουμε πιο ευαισθητοποιημένοι σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος.
    Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε περισσότερα για το τι κίνδυνοι υπάρχουν και τι μπορούμε να κάνουμε.

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Επιτυχία του ΤΑΔ στον ανώμαλο δρόμο.


Στις 14 - 1ου - 2010 έγινε στην Καλλονή της Λέσβου το Σχολικό πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Γυμνασίων. Την τρίτη θέση κατέλαβαν στο ομαδικό τα αγόρια του ΤΑΔ Γυμνασίου Μυτιλήνης Γιακαλής Νίκος, Χοτζάι Μαρικλεν, Καπετάνιος Ανδρέας, Τσολάκης Μιχάλης και Πήλος Κωνσταντίνος. Συγχαρητήρια και στους αθλητές και στο γυμναστή τους κο. Κοντό Γρηγόρη.  Συγχαρητήρια και σε όλους τους μαθητές του νησιού μας που πήραν μέρος.

Η άποψή μου για τη Δημοκρατία σήμερα


Οι σκέψεις αυτές γράφτηκαν από το Γιώργο Πατσέλλη, μαθητή του Γ6 του 3ου Γυμνασίου - ΤΑΔ Μυτιλήνης, στα πλαίσια του διαγωνισμού για τη "Δημοκρατία" που έγινε στις 24 - 9 - 09 


   Κατά τη γνώμη μου η Δημοκρατία στην Ελλάδα έχει ρίξει πολύ το επίπεδό της. Γίνεται "μπάχαλο"!!! Ο καθένας που εκλέγεται κοιτάει να αρπάξει όσο πιο πολλά μπορεί. Με αυτήν όμως την κατάσταση η Ελλάδα είναι στα πρόθυρα πτώχευσης. Ο κόσμος περναέι δύσκολες μέρες, τα σχολεία είναι ερείπια και τα σκουπίδια μας πνίγουν.
    Κι εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κλειστώ στο δωμάτιό μου, να βάλω στη διαπασόν τη μουσική μου και να αναρωτιέμαι για το αύριο.
     Αν αυτό το θεωρείτε Δημοκρατία μάλλον έχετε "πρόβλημα".

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΗΜΕΡΑ


Μαλακέλλη Στρατούλα τάξη Γ5 του 3ου Γυμνασίου - ΤΑΔ  Μυτιλήνης 
         Η θέση της γυναίκας στην Ελλάδα σήμερα διαφέρει κατά πολύ με την ελληνίδα γυναίκα των παλαιότερων χρόνων, σε όλους τους τομείς της ζωής.Η γυναίκα σήμερα αποτελεί ένα ισότιμο μέλος της οικογένειας και δεν υπολείπεται σε κανένα σημείο ως προς τον άνδρα. Διεκδικεί τα δικαιώματά της, δουλεύει επί ίσοις όροις στις περισσότερες δουλειές, έχει κατακτήσει πολλές ανδροκρατούμενες θέσεις  δείχνοντας έτσι τις ικανότητές της και δημιουργεί υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο.  
   Όσον αφορά τον τομέα της εκπαίδευσης μορφώνεται με τους ίδιους κανόνες που ισχύουν για έναν άνδρα. Όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης δέχονται γυναίκες και δεν είναι λίγες που διαπρέπουν  σε πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Όλα τα κορίτσια σήμερα πηγαίνουν στο σχολείο, σπουδάζουν και παίρνουν τα κατάλληλα εφόδια, για να βρουν δουλειά που θα τους αποφέρει όχι μόνο χρήμα και οικονομική ανεξαρτησία αλλά και ικανοποίηση. Μέρα με τη μέρα οι γυναίκες κατακτούν επαγγέλματα που θεωρούνταν μέχρι τώρα ανδροκρατούμενα. Αυτό γίνεται περισσότερο αντιληπτό στα σώματα ασφαλείας, στο στρατό και στην αεροπορία όπου σήμερα εργάζονται και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους χιλιάδες γυναίκες και συναγωνίζονται αντάξια τους άνδρες σε όλους τους τομείς.
     Η γυναίκα, παράλληλα, έπαψε να αποτελεί μόνο το αναπαραγωγικό μέσον με το οποίο δημιουργείται η ζωή. Δεν είναι μόνο η μητέρα που πρέπει να φροντίζει για τα παιδιά, αλλά είναι ταυτόχρονα και ένα ισότιμο μέλος με τον άνδρα. Έτσι, λοιπόν έχουμε την εργαζόμενη γυναίκα που στηρίζει το σπίτι και οικονομικά προσπαθώντας να κρατήσει την ισορροπία μιας αρμονικής οικογένειας.
Εκτός αυτών έχει ανεξαρτητοποιηθεί από όλους ους παλαιότερους περιορισμούς που την κρατούσαν υποταγμένη στον άνδρα, χωρίς ελευθερία επιλογής, γνώμης και ζωής. Ήταν αδιανόητο παλαιότερα για μια γυναίκα να ζει μόνη της, να εργάζεται, να επιλέγει το σύντροφό της, να συντηρεί μια ολόκληρη οικογένεια, να κυκλοφορεί, να διασκεδάζει…. Υπήρχαν εποχές που σε μερικά μέρη που δε θεωρείτο καν άνθρωπος! Τι  καλύτερο για τους άντρες απ’ το να έχουν κλειδωμένη τη γυναίκα τους πολλές φορές στο σπίτι χωρίς μόρφωση, μόνο για να κάνει παιδιά και να τα μεγαλώνει…. και αυτοί να ασχολούνται με οτιδήποτε έξω απ’ το σπίτι τους και να μεγαλουργούν. 
Τον 21ο αιώνα όμως στο δυτικό κόσμο μας οι γυναίκες μεγαλουργούν στην Επιστήμη, στις Τέχνες στα Γράμματα. Ασχολούνται με τα κοινά, παίρνουν μέρος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, παίρνουν ενεργό μέρος στην πολιτική ζωή. Πολλές διακρίνονται και ανεβαίνουν στα ανώτερα αξιώματα. Παρόλα αυτά υπάρχουν περιθώρια για την βελτίωση της θέσης της σε όλους τους τομείς της ζωής. Το ότι βρίσκεται σε καλύτερη θέση απ’ ό,τι στο παρελθόν δε σημαίνει ότι όλα είναι τέλεια. Δεν πρέπει να σταματήσει να διεκδικεί καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, που θα εξασφαλίζουν την ευνοϊκότερη μεταχείριση της εργαζόμενης μητέρας, την ασφάλιση και την προστασία της. Επομένως πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα για την ενημέρωση και την προστασία όλων των γυναικών, ανεξαρτήτου θέσεως, μόρφωσης και οικονομικής κατάστασης.
Επειδή νομικά είναι κατοχυρωμένα τα περισσότερα δικαιώματά της εκεί που πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα είναι στην εφαρμογή τους στην καθημερινή πράξη. Να σταματήσουν τα στερεότυπα εις βάρος της, να αναγνωρίζει η οικογένεια την προσφορά της, να εκτιμάται το έργο της, να μεγαλώνει με την ίδια αγωγή με τα αγόρια της οικογένειας. Πάνω από όλα μπορεί να βοηθήσει το σχολείο με την ισότιμη εκπαίδευση των παιδιών, ώστε να καλλιεργηθούν ισότιμοι πολίτες και αξιόλογοι άνθρωποι.

ΕΥΧΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


Αν εμφανιζόταν το πνεύμα των Χριστουγέννων και έλεγε ότι θα ικανοποιούσε μια ευχή σας, τι θα του ζητούσατε;
Από τη Στρατούλα Μαλακέλλη μαθήτρια του Γ5 του 3ου Γυμνασίου ΤΑΔ  Μυτιλήνης
    Αν μπορούσα να ζητήσω μια ευχή από το πνεύμα των Χριστουγέννων την οποία και θα ικανοποιούσε τότε θα ευχόμουν παγκόσμια ειρήνη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων είναι ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά πάνω στην γη. Ακόμα και την ημέρα των Χριστουγέννων υπάρχουν κράτη που βρίσκονται σε πόλεμο και χάνονται ζωές ανθρώπων με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, για να γιορτάσουν τον ερχομό του Χριστού. 
Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή αγάπης και ειρήνης, μια γιορτή που μας θυμίζει ότι όλοι είμαστε αδέρφια και πρέπει να βάλουμε στην άκρη τις διχόνοιες. Την ημέρα των Χριστουγέννων θα έπρεπε οι χώρες να κάνουν μια προσπάθεια να βρούνε λύσεις στα προβλήματά τους. Ο Χριστός ήρθε στη γη για να φέρει στον κόσμο ειρήνη και αγάπη. Επομένως η καλύτερη ευχή για την ημέρα αυτή είναι η ειρήνη!



Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

ΝΕΡΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΑΓΑΘΟ


       Εργασία που έγινε στα πλαίσα Προγράμματος Περιβαλλοντικής αγωγής με θέμα "Μικρές κακές συνήθειες που επιβαρύνουν το περιβάλλον μας" από ομάδα μαθητών της γ΄ τάξης του ΤΑΔ γυμνασίου Μυτιλήνης.
      Το νερό είναι ίσως το πολυτιμότερο αγαθό που µας παρέχει η φύση. Αποτελεί αναμφισβήτητα σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη, την υγιεινή διαβίωση, την ίδια τη ζωή. Όμως, αυτή η πηγή ζωής αποτελεί πλέον είδος εν ανεπαρκεία. Επιπλέον, οι λιγοστές ποσότητες νερού που απομένουν δε χαρακτηρίζονται πάντα από την καλύτερη ποιότητα.
      Η Ελλάδα, όπως εξάλλου και ολόκληρος ο πλανήτης, βρίσκεται τα τελευταία χρόνια αντιμέτωπη µε ένα μείζον οικολογικό πρόβλημα, αυτό της απειλουμένης λειψυδρίας. Το πρόβλημα αυτό οφείλεται σε µία σειρά από αίτια όπως η έλλειψη σχεδιασμού, η κακή διαχείριση των υδάτινων αποθεμάτων, η καταστροφή των δασών, η περιφρόνηση των φυσικών νόμων που διέπουν τον υδρολογικό κύκλο, η μείωση των βροχοπτώσεων λόγω κλιματικών αλλαγών, κ.ά.
      Αν και η ορθή διαχείριση του νερού απαιτεί παρεμβάσεις σε πολλά επίπεδα, µε πρώτη την εξοικονόμηση νερού στην υδροβόρο γεωργία, ο καθένας µας μπορεί να συμβάλλει µε τον τρόπο του στο να περιορισθεί η σπατάλη που γίνεται σήμερα. Έτσι, ενώ ο καθένας µας καταναλώνει κατά μέσο όρο 150-200 λίτρα νερού ημερησίως για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του, εύκολα θα µπορούσαµε να καταναλώνουμε λιγότερο από 80 λίτρα την ημέρα. Αυτό μπορεί να γίνει µε δύο κυρίως τρόπους: την αλλαγή κάποιων συνηθειών µας και τη χρήση απλών τεχνολογιών εξοικονόμησης.
      Ας δούμε στη συνέχεια µερικούς απλούς τρόπους εξοικονόμησης νερού:
           * Μην αμελείτε τις διαρροές στα υδραυλικά σας. Μια βρύση που στάζει μπορεί να σας κοστίσει µέχρι και 200 λίτρα επιπλέον κατανάλωση κάθε μήνα. 
          * Προτιμήστε το ντους από το μπάνιο στη μπανιέρα.  
         * Χρησιμοποιήστε βρύσες με περιορισμό ροής.  Υπάρχουν συστήματα που αναμειγνύουν αέρα μέσα στο νερό και δίνουν την εντύπωση πιο δυνατής ροής μέσα από την βρύση ή την κεφαλή του ντους. Σε συνδυασμό με τα συστήματα περιορισμού της ροής, μπορούν να εξοικονομήσουν νερό χωρίς απώλεια άνεσης για τον χρήστη. 
        * Μην κρατάτε συνέχεια ανοικτή τη βρύση όταν πλένεστε, ξυρίζεστε, ή βουρτσίζετε τα δόντια σας.            

           * Σε τουαλέτες κοινόχρηστων χώρων (εστιατόρια, καφετέρειες) προτιμάτε διακόπτες της παροχής νερού με φωτοκύτταρα. Εξασφαλίζουν μέγιστη εξοικονόμηση νερού, αφού η βρύση κλείνει αυτόματα όταν το νερό δε χρησιμοποιείται. 
* Αξιόλογη οικονομία στο νερό κάνουν τα καζανάκια ελεγχόμενης ή διπλής ροής. Από τα καζανάκια, προτιμότερα είναι εκείνα στα οποία η ροή εξαρτάται από τον χρόνο πιέσεως του κουμπιού.  Μια άλλη λύση είναι τα καζανάκια με επιλογή μικρής ή μεγάλης ροής.

     * Χρειάζεται προσοχή στην αγορά και χρήση οικιακών συσκευών όπως πλυντήρια ρούχων και πιάτων. Πρέπει να έχουν πιστοποίηση για την κατανάλωση νερού και ενέργειας εάν καταναλώνουν ένα τρίτο λιγότερο νερό από τις άλλες.
      * Μπορούμε να πλένουμε το αυτοκίνητο ή το μπαλκόνι μας χρησιμοποιώντας κουβά και βούρτσα και όχι το λάστιχο με νερό που τρέχει συνέχεια.
       *Τo καθαρό νερό είναι ίσως το πιο πολύτιμο αγαθό του πλανήτη μας. Και μόνο το να αποφύγουμε τη χρήση του εμφιαλωμένου νερού είναι μια μεγάλη θετική κίνηση για το περιβάλλον. 

    * Για τη μείωση της ποσότητας του νερού που χρησιμοποιούμε, διατίθενται προϊόντα εξοικονόμησης νερού για τη βρύση, το ντους, το καζανάκι.  Χρησιμοποιώντας λιγότερο ή καθόλου απορρυπαντικό (π.χ. καθαρίζοντας με ζεστό νερό και πανάκια από μικροΐνες, ή χρησιμοποιώντας στο πλυντήριο μπάλες μάλαξης και λεύκανσης) εξοικονομούμε πολλά λίτρα νερό για το ξέβγαλμα.

      Βιβλιογραφία

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ



Εργασία  των  μαθητριών του Α6 τμήματος του 3ου  γυμνασίου Μυτιλήνης



Α΄  Η «Φιλοξενία» … των (λαθρο)μεταναστών
Στη σημερινή εποχή δεν φιλοξενούμε τους (λαθρο)μετανάστες, όπως φιλοξενούμε τους συγγενείς μας και πολλές φορές κάποιοι τους φέρονται με τον χειρότερο τρόπο, επειδή είναι πολύ εγωιστές και σκέφτονται τα χειρότερα για αυτούς. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά τους κλείνουν σε ένα «κτίσμα» που δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω, βρώμικο, σκοτεινό, χωρίς θέρμανση αρκετή το χειμώνα, με κάγκελα σαν φυλακή.
Κέντρο «φιλοξενίας» ή κέντρο κράτησης;         (είδηση από την επικαιρότητα)

«Την άμεση βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των μεταναστών στο κέντρο κράτησης της Μυτιλήνης είχε ζητήσει από τις ελληνικές αρχές ο αρμόδιος Επίτροπος Ζακ Μπαρό :«η Κομισιόν είναι ενήμερη για τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης που επικρατούν στα σωφρονιστικά καταστήματα στην Ελλάδα και ιδιαιτέρα στο κέντρο υποδοχής μεταναστών στην Μυτιλήνη, οι οποίες δεν συνάδουν με τις διατάξεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί ανθρώπινης και αξιοπρεπούς μεταχείρισης». 
Έτσι κλείνει προσωρινά και για ενάμιση μήνα το Κέντρο Κράτησης της Παγανής. Οι μετανάστες που φτάνουν στη Λέσβο μεταφέρονται στο Κέντρο Κράτησης της Χίου, ενώ με γρήγορους ρυθμούς προχωρούν οι διαδικασίες της απελευθέρωσης των ατόμων που παραμένουν εκεί. Οι θάλαμοι δεν είναι πλέον κλειδωμένοι και οι αλλοδαποί περιφέρονται στον αύλειο χώρο της Παγανής. Ο νομάρχης Παύλος Βογιατζής ζήτησε την προσωρινή διακοπή λειτουργίας του Κέντρου Κράτησης στην Παγανή, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες επισκευαστικές εργασίες, ώστε ο χώρος να μπορεί και πάλι να φιλοξενήσει μετανάστες.


Β΄   Η «Φιλοξενία» …των συγγενών μας!


Αντίθετα με τους συγγενείς μας τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τους υποδεχόμαστε με αγάπη και λαχτάρα. Τους ανοίγουμε το σπίτι μας, τους προσφέρουμε το καλύτερο κρεβάτι να κοιμηθούν. Τους δίνουμε να κάνουν μπάνιο, να ξεκουραστούν. Τους κάνουμε τραπέζι με τα καλύτερα φαγητά. Τους ξεναγούμε στα αξιοθέατα της πόλης μας, τους κερνάμε στις καλύτερες ταβέρνες, τους πάμε στα Αρχαιολογικά μέρη. Όταν είναι να φύγουν τους χαρίζουμε δώρα και βγαίνουμε φωτογραφίες μαζί τους, να μας θυμούνται και να τους θυμόμαστε.  

  
Γ΄  Η «Φιλοξενία» …των τουριστών!

Τη χώρα μας ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες την επισκέπτονται πλήθος τουριστών.  Στον τόπο μας ως προς την αντιμετώπιση των τουριστών υπάρχουν δύο ομάδες ανθρώπων: αυτοί που τους σέβονται και αυτοί που τους εκμεταλλεύονται.
Οι πρώτοι φέρονται στους ξένους φιλόξενα, ευγενικά και με πολύ καλό τρόπο, ελπίζοντας να μείνουν ευχαριστημένοι, να ξαναεπιλέξουν τη χώρα μας για την θερινή ή χειμερινή τους απόδραση και να κάνουν μια καλή διαφήμιση στους συμπατριώτες τους. Τους προσφέρουν άνετη και πολιτισμένη διαμονή, καθαρό περιβάλλον, νόστιμο φαγητό με σωστές τιμές κι όλα αυτά με ένα φιλικό χαμόγελο. Δε λείπει το ευγενικό καλωσόρισμα, η ζεστή χειραψία, η φιλική διάθεση και το κέρασμα. Διατηρούν τις αρχές της παραδοσιακής ελληνικής φιλοξενίας. Με αυτό τον τρόπο γίνονται "φίλοι" με τους επισκέπτες μας.
Οι δεύτεροι, όμως, τους φέρονται με πονηριά και σκέφτονται μόνο την  εκμετάλλευσή τους. Αυτό τις περισσότερες φορές αφορά την αυξημένη τιμή - αξία κάποιων πραγμάτων, που πιθανόν να μη γνωρίζουν, όπως η αύξηση της τιμής των τροφίμων στα εστιατόρια ή η αύξηση του κομίστρου για την μεταφορά τους με ταξί.  Αυτή η εκμετάλλευση, δημιουργεί στους τουρίστες την εντύπωση, ότι η Ελλάδα είναι "ακριβή", με αποτέλεσμα, όταν θελήσουν να ξαναταξιδέψουν να επιλέξουν πιο οικονομικούς για εκείνους προορισμούς. Πολλές φορές, επίσης, κάποιοι ντόπιοι δεν τους μιλάνε με ευγένεια, δεν προσέχουν την καθαριότητα του καταστήματος ή της παραλίας, δεν απαντάνε με «ευχαριστώ – παρακαλώ», πράγματα που δείχνουν αγένεια και έλλειψη πολιτισμού. Τότε πολλοί τουρίστες αναρωτιόνται πού είναι η φημισμένη «ελληνική φιλοξενία».
Όπως καταλαβαίνουμε, ο τουρισμός δεν παίζει μεγάλο ρόλο μόνο στον οικονομικό τομέα αλλά και στον κοινωνικό, ιστορικό και πολιτικό. Γι' αυτό το λόγο καλό είναι να μην αφήνουμε την ευκαιρία για την ανάπτυξη του να ξεγλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας.

Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

                    
ΕΡΓΑΣΙΑ  ΜΑΘΗΤΩΝ  του Α6 τμήματος του 3ου Γυμνασίου Μυτιλήνης   


 

         Η φιλοξενία (ετυμολ. από το φιλώ (= αγαπώ) + ξένος) αναφέρεται στην πράξη της περίθαλψης και φροντίδας ενός ξένου στο σπίτι κάποιου.

Στην Αρχαία Ελλάδα η φιλοξενία ήταν πράξη τέλεια. Η φιλοξενία ήταν ιερή για τους αρχαίους έλληνες και μπορούσε να συνδέσει άτομα από όλες τις τάξεις, δηλαδή μπορούσε να ενώσει βασιλιάδες με απλούς, φτωχούς ανθρώπους.  Ήταν πολύ σπουδαίος θεσμός και ηθικό χρέος για τους αρχαίους να υποδέχονται και να περιποιούνται τους ξένους στο σπίτι τους. Προστάτης τους ο Ξένιος Δίας, γι’ αυτό οι ξένοι θεωρούνταν πρόσωπα ιερά, τιμημένα και σεβαστά.
Άλλωστε η φιλοξενία ήταν ένας αναγκαίος κοινωνικός θεσμός που προστάτευε τους ξένους σε εποχές που η συγκοινωνία δεν ήταν εύκολη ούτε υπήρχε υποδομή (ξενώνες, εστιατόρια, καταλύματα) για διαμονή σε άλλη πόλη ή χώρα. Ιδιαίτερα ο τρόπος ζωής των Ελλήνων (ταξίδια, εμπόριο, πόλεμοι) είχε αποτέλεσμα να βρίσκονται συχνά σε ξένους τόπους, με μεγάλη ανάγκη για κατάλυμα, βοήθεια ή προστασία. Έτσι λοιπόν, έβρισκαν και οι ίδιοι αυτά που ζητούσαν. Εξάλλου, οι ξένοι ήταν καλοδεχούμενοι, γιατί ήταν για πολλούς η μόνη επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο και πηγή πληροφοριών λόγω της έλλειψης μέσων επικοινωνίας.
«το τυπικό της φιλοξενίας»
Όταν εμφανιζόταν ένας ξένος ο «κύριος» του σπιτιού τον πλησίαζε, τον χαιρετούσε εγκάρδια και τον προσκαλούσε για  ένα δείπνο προς τιμή του. Η πρόσκληση λεγόταν «επί ξένια καλείν» και η αποδοχή ενός ξένου για φιλοξενία λεγόταν «εστιάν» ή «ξενίζειν».

Πάντα με το που έμπαινε ένας ξένος στο παλάτι έκανε ευχές για την οικογένεια που τον φιλοξενούσε. Στη συνέχεια τον βοηθούσαν να τακτοποιήσει  τα πράγματά του. Έτσι, του έπαιρναν από το χέρι ό,τι κρατούσε πχ. τα όπλα του, και οδηγούσαν οι υπηρέτες τα άλογα και την άμαξα αν είχε στους στάβλους. [ Οδύσσεια δ΄ 39 – 41  όταν οΤηλέμαχος φτάνει στο ανάκτορο του Μενέλαου «λύσε των ξένων τ’άλογα και πέρασέτους μέσα να χαρούν το φαγοπότι μας»]
Στη συνέχεια του πρόσφεραν ένα λουτρό και καθαρά ενδύματα και τον οδηγούσαν να καθίσει σε έναν θρόνο. [πχ. στην Οδύσσεια α΄στιχ. 143 – 148 «Το δόρυ της μετέφερε, (ο Τηλέμαχος) για να το στήσει σε ψηλή κολόνα, το έβαλε σε καλοξυσμένη  θήκη….Ύστερα την οδήγησε σε θρόνο να καθίσει, λεπτουργημένο κι όμορφο, πάνω του απλώνοντας ύφασμα μαλακό, και στήριγμα στα πόδια της έσυρε το σκαμνί…»]

Μετά έτρωγαν, έπιναν και έλεγαν ιστορίες. Πολλές  φορές μπορούσε να παρευρεθεί και η οικοδέσποινα. Υπηρέτριες έφερναν κανάτι και λεβέτι, για να πλύνουν τα χέρια τους και τους έστρωναν τα τραπέζια για το φαγοπότι. Στον ξένο προσέφεραν το καλύτερο κομμάτι του φαγητού και το καλύτερο κρασί τους. Συχνά το γεύμα κρατούσε πολύ, αφού ήταν μια ευκαιρία για συζήτηση και παρέα. [Οδύσσεια α΄ στιχ. 154 – 161 «Τότε μια παρακόρη έφερε νερό, με το’ όμορφο χρυσό λαγήνι,/ τα χέρια τους να πλύνουν, κι έχυνε το νερό  από ψηλά σ’ αργυρό λεβέτι./ Μετά τους έσυρε μπροστά γυαλιστερό τραπέζι,/ ενώ η σεβαστή κελάρισσα είχε την έγνοια να τους φέρει ψωμί/ κι άφθονο φαγητό, ό,τι καλό της βρέθηκε, να τους ευχαριστήσει./ Στα χέρια του σηκώνοντας  ο τραπεζάρχης δίσκους με κρέατα/ κάθε λογής, τους τα παρέθεσε, στο πλάι ακούμπησε κούπες χρυσές,/ και κάθε τόσο ο κήρυκας περνούσε, γεμίζοντας κρασί τα κύπελλά τους.»
Αφού ο ξένος ευχαριστηθεί το γεύμα τότε τον ρωτούσαν ποιος είναι, ποιος ο λόγος της επίσκεψης και τα αιτήματα του. [Οδύσσεια γ΄ 75 – 79, όταν ο Τηλέμαχος έφτασε στην Πύλο στο Νέστορα «Όταν εκόρεσαν τον πόθο τους για το φαΐ, για το ποτό/ τον λόγο πήρε μεταξύ τους … ο Νέστωρ: «Είναι νομίζω η καλύτερη στιγμή τώρα να τους ρωτήσουμε, που χάρηκαν το φαγητό οι ξένοι, να μάθουμε ποιοι τέλος πάντων είναι….»]
Μετά ο οικοδεσπότης προσπαθούσε να ικανοποιήσει το αίτημα του ξένου. Παρείχε φιλοξενία για όσο καιρό ήθελε ο ξένος. Διέμενε σε ένα ειδικό δωμάτιο που λεγόταν «ξενών». Πολλές φορές κατά τη διαμονή του διοργανώνονταν αγώνες και εκδηλώσεις προς τιμήν του ξένου.
Κατά την αναχώρηση του τού πρόσφεραν πολλά δώρα. Έτσι, ο οικοδεσπότης (ξενιστής) κι ο φιλοξενούμενος (ξένος) συνδέονταν με δεσμούς φιλίας, που κληροδοτούνταν και στους απόγονούς τους. Από εκεί και ύστερα δεν επιτρεπόταν να σηκώσει όπλα ο ένας ενάντια στον άλλον και ήταν φίλοι για πάντα.
  
Βιβλιογραφία
1: http://el.wikipedia.org
3. Σχολικό εγχειρίδιο «Ομηρικά Έπη, Οδύσσεια»