- Πώς αποφασίσατε να γίνετε δάσκαλος παραδοσιακών χορών;
- Αποφάσισα να ασχοληθώ με τους χορούς γιατί μου αρέσει ο χορός και θέλω να διδάσκω τους μικρότερους ή μεγαλύτερούς μου τα έθιμα και τα ήθη καθώς και τις παραδόσεις τους τόπου μας.
- Από πότε χορεύεται;
- Χορεύω από επτά χρονών, ενώ έχω αρχίσει να διδάσκω τα τελευταία τρία χρόνια
- Ποια ήταν η άποψη των γονιών σας για αυτή σας την ασχολία;
- Οι γονείς μου πάντα σε ό,τι έκανα ήταν θετικοί και πάντα με εμψύχωναν. Κι αυτό γιατί δεν είχα κανένα πρόβλημα.
- Τι χρειάστηκε να κάνεις για να διδάσκεις; Δηλαδή χρειάστηκε να σπουδάσεις;
- Σπούδασα στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών και μέσα στη σχολή έπρεπε να επιλέξω ειδικότητα. Έτσι, διάλεξα να ειδικευτώ στο χορό.
- Έχει μεγάλη κούραση η ασχολία σας αυτή;
- Κάθε επάγγελμα έχει κούραση, αλλά αν το κάνεις με μεράκι δε σκέφτεσαι την κούραση.
- Πόσες ώρες την ημέρα χορεύεις ή διδάσκεις;
- Περίπου τέσσερις ώρες την ημέρα.
- Οι μαθητές σας και οι γονείς τους είναι ευχαριστημένοι;
- Θέλω να πιστεύω ότι είναι ευχαριστημένοι, γιατί αν κάποιος δεν είναι δε θα ερχόταν στο μάθημα.
- Τι θα λέγατε σε ένα παιδί που θέλει να ακολουθήσει τα βήματά σας;
- Ότι για να κάνει αυτή τη δουλειά πρέπει να έχει μεγάλη θέληση, επιμονή, υπομονή και αγάπη για τα παιδιά και γι' αυτό που κάνει.
- Ευχαριστώ πάρα πολύ που δεχτήκατε να μου δώσετε αυτή τη συνέντευξη.
- Δική μου ευχαρίστηση ήταν να σας μιλήσω....
από τη Μαριαλέννα Γράβαρη μαθήτρια της γ΄ γυμνασίου του 3ου - ΤΑΔ γυμνασίου Μυτιλήνης.
Στη σημερινη εποχή τα παιδιά παραπονούνται για το επιβαρημένο φόρτο εργασίας τους: Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, αθλήματα, μουσική, .... Μερικά παιδιά κάνουν και ενισχυτική διδασκαλία για μαθήματα που νομίζουν ότι δεν τα καταλαβαίνουν καλά. Αποτέλεσμα: χρόνος μηδέν. Γυρίζουν σπίτι καταρρακωμένα απο την κούραση, την πίεση, το άγχος, της ημέρακαι επιπλέον πρέπει να διαβάσουν για τα φροντιστήρια και για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας. Τους φίλους τους έχουν την πολυτέλεια να τους βλέπουν μόνο στο σχολείο άντε και τα Σάββατα.
Ποιες είναι οι αιτίες αυτής της υπερεργασίας των παιδιών; Πρώτον οι αυξημένες υποχρεώσεις που δημιουργούν ρουτίνα που τα παιδιά μόλις αντέχουν. Δηλαδή το πρόγραμμά τους είναι αυστηρά καθορισμένο : σχολείο, σπίτι, φροντιστήριο, προπόνηση, αγγλικά, σπίτι, κιθάρα, διάβασμα, ύπνος.....
Τα αποτελέσματα είναι αρνητικά συνήθως, για τα παιδιά. Αλλά δεν έχουν χρόνο ούτε τηλεόραση να δουν, να μιλήσουν με τους γονείς ή τους φίλους τους, να συζητήσουν με τους γύρω τους. Άλλα παιδιά βέβαια φτάνουν στο άλλο άκρο: δε διαβάζουν παρά παίζουν όλη μέρα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Δυστυχώς, για τις περισσότερες οικογένειες τα παιδιά μελετούν, τρέχουν να προλάβουν και δε φτάνουν ποτέ. Μάλλον πρέπει να αλλάξουν την ημέρα και αντί για 24 ώρες να έχει καμιά τριανταριά.
Για όλα αυτά φταίει προπάντων το εκπαιδευτικό σύστημα της ελλάδας που είναι πολύ άσχημο και αντί να ελαφρύνει την κατάσταση, τη χειροτερεύει, κάνοντας τους μεγάλους να αναρωτιούνται: "Μήπως τελικά τα παιδιά μας πρέπει να κολλάνε ένσημα και να πληρώνονται, αυτά "οι πιο σκληρά εργαζόμενοι έλληνες;".
Σκέψεις από το Γιάννη Νησιώτη, μαθητή του ΤΑΔ Μυτιλήνης.
Οι φιλίες αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της ζωής. Η φιλία δεν είναι μια εύκολη ή απλή υπόθεση. Σε μια αληθινή φιλία βρίσκουμε τον άλλον άνθρωπο για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της. Σε μια αληθινή φιλία υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός. Ο καλύτερος φίλος είναι αυτός που δε φοβάται να μας πει την αλήθεια, αν πιστεύει ότι σε κάτι έχουμε παρεκτραπεί. Είναι όμως παράλληλα έτοιμος να σεβαστεί τις επιλογές μας, έστω και αν διαφωνεί, χωρίς να φύγει απο το πλευρό μας.
Σε αντίθετη περίπτωση, όταν μιλάμε για σκέτη "παρέα", τα κίνητρα είναι διαφορετικά. Εδώ συναντιόμαστε μόνο, για να ευχαριστηθούμε με κάποια συγκεκριμένα πράγματ, που τυγχάνει να μας αρέσουν. Σε τέτοιες σχέσεις γνωρίζουμε κατά βάθος ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλον. Όταν πια ο ένας απο τους δυο βαρεθεί τη συγκεκριμένη απόλαυση που τους ένωνε ή αν προκύψει εν τω μεταξύ κάποια διαφωνία, η σχέση αυτή εξανεμίζεται. Ενώ γνήσια φιλία μένει πάντα ζωντανή.
Είμαστε μαθητές της γ΄ γυμνασίου και σας γράφουμε αυτό το γράμμα, με την ελπίδα να ευαισθητοποιηθούμε και να δράσουμε για να δώσουμε λύση στο σημαντικότερο πρόβλημα του πλανήτη μας σήμερα: την υπερθέρμανσή του ή αλλιώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Γι' αυτό ευθυνόμαστε όλοι όσοι κατοικούμε στη γη, ο καθένας με το δικό του τρόπο. Η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας πήγε στους 15 βαθμούς Κελσίου και αυτό συνέβη γιατί η ηλιακή ακτινοβολία απορροφάται και το υπόλοιπο αντανακλάται στο διάστημα εκτός από ένα μερός το οποίο συγκρατείται από το διοξείδιο του άνθρακα και τους υδρατμούς. Τα τελευταία χρόνια συκρατειται όλο και περισσότρη ηλιακή ακτινοβολία καθώς αυξήθηκε το διοξείδιο του άνθρακα εξαιτίας των αυτοκινήτων, της βιομηχανικής ενέργειας και γενικότερα της εκπομπής ρύπων στην ατμόσφαιρα.
Συμπεραίνοντας λοιπόν πρέπει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα να προσπαθήσουμε ο καθένας απο λίγο να βρούμε λύσεις, όπως να μειωθεί η χρήση των αυτοκινήτων, οι βιομηχανίες να βάλλουν ειδικά φίλτρα για να μην φεύγει διοξείδιο στην ατμόσφαιρα. Γιατί αν δε γίνουν αυτά τα πράγματα θα έρθει το λιώσιμο των πάγων, θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας και ύστερα θα χαθούν χερσαίες εκτάσεις. Ήδη το φαινόμενο αυτό παρατηρείται σε περιοχές του πλανήτη μας όπως και η γενικότερη μεταβολή του κλίματος. Ακραία καιρικά φαινόμενα σημειώνονται, καταιγίδες, τυφώνες ή ξηρασίες ή χιονοπτώσεις....
Μήπως ήρθε η ώρα να δράσουμε πριν είναι πολύ αργά.
Με εκτίμηση
Σαμιώτης Δημοσθένης
Τσολάκης Μιχάλης
- Αγαπητή κυρια Χριστίνα χαίρομαι που είστε μαζί μας και μας δίνετε αυτήν τη συνέντευξη. Θα ήθελα να σας κάνω μερικές ερωτήσεις για τη διεύθυντική σας θέση στο σχολείο. Είναι εύκολο να διευθύνετε ένα ολόκληρο σχολείο;
- Το να διευθύνω αυτό το σχολείο είναι πολύ δύκολο. Γιατί υπάρχουν πολλά προβλήματα με τους μαθητές, με τους καθηγητές, με τη διατήρηση της καθαριότητας του σχολείου και άλλα πολλά. Όμως, κάποιος με υπομονή και αγάπη μπορεί να τα βγάλει πέρα.
- Σας έχει εμφανιστεί κάποιο μεγάλο πρόβλημα ως τώρα;
- Όχι, όλα έχουν πάει ομαλά. Κατά τη γνώμη μου τα προβλήματα σε ένα σχολείο ανιμετωπίζονται χάρη στη συμπεριφορά που κρατάει ο διευθυντής του. Ένας διευθυντής πρέπει να βλέπει με διπλωματικό τρόπο τα προβλήματα ενός σχολείου.
- Σκέφτεστε ν εγκαταλείψετε αυτή τη θέση;
- Αποκλείεται. Αυτή η δουλειά ήταν το μοναδικό πράγμα που ήθελα στη ζωή μου. Μου αρέσει πάρα πολύ και δε θα τη σταματήσω για κάποον ασήμαντο λόγο, μέχρι που να έρθει η ώρα της σύνταξής μου. Παρόλο που η μητέρα μου δε συμφωνούσε να γίνω καθηγήτρια και έπειτα διευθύντρια σε σχολείο, εγώ είχα αυτό το όνειρο από μικρή. Σε αυτό με βοήθησαν οι δάσκαλοί μου, στους οποίους οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ.Γενικά ειμαι ευχαριστημένη από την επιλογή μου αυτή. Αγαπώ τα παιδιά και το σχολικό περιβάλλον. Δε με ενδιαφέρει το οικονομικό αλλά να κάνω τη δουλειά μου με ευχαρίστηση.
- Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κυρία Χριστίνα για την υπομονή σας και τις ειλικρινείς σας απαντήσεις.
Από το μαθητής της γ΄γυμνασίου τουΤΑΔ Παπαδέλλη Στρατή
Η ρύπανση και η μύλυνση του περιβάλλοντος εξαπλώνεται σε όλον τον πλανήτη με γοργούς ρυθμούς. Για αυτήν την κατάσταση φταίμε αποκλειστικά εμείς οι άνθρωποι. Έτσι τα τελευταία χρόνια η μόλυνση έχει φράσει σε ασυνήθιστα επίπεδα. Αν δεν επέμβουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη σωτηρία του πλανήτη δε θα μπορέσουμε να αντέξουμε στην κλιματική αλλαγή. Ακούμε συνεχώς για ακραία φυσικά φαινόμενα όπως: φονικούς σεισμούς, τυφώνες και πλημμύρες ή ξηρασίες και ανομβρίες σε άλλα μέρη. Αποτέλεσμα χιλιάδες θύματα, καταστροφές, προσφυγιά... Όλα αυτά είναι συνέπειες της δικής μας δράσης και τώρα η φύση μας εκδικείται. Αν δεν ξυπνήσουμε θα χαθούμε. Αν δε δραστηριοποιηθούμε, θα χαθούμε...
*******
" Η Ώρα της Γης 2010 πλησιάζει! Στείλε κι εσύ, τη λέξη ΚΛΙΜΑ με SMS στο 54234 και υποστήριξε τη μάχη που δίνει κάθε ώρα το WWF Ελλάς ενάντια στην κλιματική αλλαγή.
Στις 27 Μαρτίου 2010, στις 20:30 μ.μ. σβήνουμε τα φώτα για μια ώρα, στέλνοντας ένα ισχυρότατο παγκόσμιο μήνυμα. Από τις 21:30 όμως, συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στη μεγαλύτερη απειλή που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Σε αυτήν τη δύσκολη προσπάθεια σε χρειαζόμαστε δίπλα μας.
Στέλνοντας με SMS τη λέξη ΚΛΙΜΑ, από 13 έως και 31 Μαρτίου, στο 54234 θα μας βοηθήσεις να συνεχίσουμε το έργο μας. Η χρέωση ανά SMS είναι €1,21 συμπεριλαμβανόμενου ΦΠΑ.
Μπήτε στην παρακάτω διεύθυνση για παραπάνω πληροφορίες:
Από την Αννίτα Τριχώνα, μαθήτρια του ΤΑΔ Μυτιλήνης
- Καλησπέρα σας. Θα θέλαμε να σας κάναμε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τη δουλειά σας. - Πότε ξενικήσατε αυτή τη δουλειά;
- Από μικρή μου άρεσε να περιποιούμαι τον εαυτό μου και τις φίλες μου. Έτσι, μετά το σχολείο συνέχισα τις σπουδές μου ως αισθητικός. Το επάγγελμα αυτό ανήκει στα παραϊατρικά. Στη σχολή μαθαίνεις πράγματα ιατρικού περιεχομένου.
- Είναι κουραστικό το επάγγελμα σας;
- Όλα τα επαγγέλματα έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Το δικό μου είναι κουραστικό, αλλά όταν δουλεύω ξεχνάω τα πάντα και την κούραση. Δίνομαι σε αυτό που φτιάχνω εκείνη τη στιγμή και δημιουργώ. Αφήνω τη φαντασία μου ελεύθερη και το αποτέλεσμα με δικαιώνει.
- Αντιμετωπίζετε δυσκολίες στη δουλειά σας;
- Ναι, αντιμετωπίζω δυσκολίες και περισσότερο με τους χαρακτήρες των ανθρώπων,γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και αναλόγως πρέπει να μιλάς και να συμπεριφέρεσαι στον καθένα.
- Πώς αισθάνεστε όταν βλέπετε το αποτέλεσμα της δουλειάς σας;
- Αισθάνομαι χαρούμενη και υπερήφανη, γιατί βλέπω την ευχαρίστηση στο πρόσωπο της πελάτισσας για το αποτέλεσμα της δουλειάς μου.
- Ποιο όφελος υπάρχει από αυτήν τη δουλειά;
- Το κέρδος είναι ότι προσφέρεις. Η δουλειά αυτή είναι κοινωνικό λειτούργημα. Αν την κάνεις σωστά και την αγαπάς επίσης έχεις πολλές πιθανότητες να γίνεις γνωστή και να κερδίσεις πολλά χρήματα.
- Η οικονομική κρίση που επικρατεί σήμερα, επηρεάζει τη δουλειά σου;
- Βέβαια, επηρεάζεται, γιατί ο καθένας σκέφτεται να δώσει τόσα λεφτά για την εμφάνισή του. Έτσι ο κόσμος περιοιείται τον εαυτό του λιγότερο από πριν. - Θα θέλατε να κάνει αυτή τη δουλειά το παιδί σας;
- Βεβαίως, θα ήθελα να συνεχίσει αυτήν τη δουλειά, γιατί δε θα κουραστεί να αποκτήσει πελατεία. Το πελατολόγιο μπορεί να αυξηθεί με τους δικούς του γνωστούς και φίλους.
- Μέχρι πότε έχετε σκοπό να εργάζεστε;
- Αυτό δεν μπορώ να το πω σίγουρα, αλλά όσο περισσότερο μπορώ θα δουλεύω και θα δημιουργώ.
- Σας ευχαριστώ για τις πληροφορίες που μου δώσατε πάρα πολύ.
Από το μαθητή του Αθλητικού Γυμνασίου Μυτιλήνης Έρι Κοπάτση
Πολλοί φίλαθλοι δεν ξέρουν την ιστορία της ομάδας τους και πιστεύουν ότι αγαπάνε την ομάδα τους ενώ δεν ξέρουν τίποτα. Για αυτό επειδή γνωρίζω μερικά στοιχεία για την ομάδα μου, τον ΠΑΟΚ, θα σας τα εκθέσω. Η ιστορία της ομάδας ξεκινά το 1626 απο μετανάστες που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη. το πρώτο σήμα του ΠΑΟκ ήταν το τετράφυλλο τριφύλλι και έιχε από κάτω ένα πέταλο. Μετά απο δέκα χρόνια άλλαξε και έγινε το σήμα που ξέρουμε σήμερα, ο δικέφαλος αετός. Το 1926 ο πρόεδρος του Δ.Σ. ήταν ο αείμνηστος Γιώργος Σαράφης. Ο ΠΑΟΚ δεν έπαιζε στο πρωτάθλημα Ελλάδος αλλά στο πρωτάθλημα της Θεσσαλονίκης με τους Άρη, Ηρακλή, Απόλλωνα Καλαμαριάς και τον Αγροτικό. Ύστερα, ενώ για να παίζει στο πρωτάθλημα Ελλάδας έπρεπε να κατακτήσει δυο πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης. Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να νικήσει όλες τις ομάδες της Αθήνας, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, ενώ η μεγάλυτερη νίκη του ήταν απέναντι στον Ολυμπιακό με 6 - 1. Είχε πάρει δυο πρωταθλήματα το 1986 και το 1986. Έχει συμμετάσχει σε 14 τελικούς, αλλά μόνο στους 4 κατάφερε να πάρει νίκη. Επίσης, έχει προχωρήσει πολύ στην Ευρώπη, με μεγαλύτερη την προκρισή του απέναντι στη Άρσεναλ με 1-1 και 0-0 και πέρασε στους ημιτελικούς ΟΥΕΦΑ το 1994. Αυτή είναι λίγα στοιχεία από την ιστορία του ΠΑΟΚ.
Σκέψεις της Στρατούλας Μαλακέλλη, μαθήτριας τους 3ου ΤΑΔ γυμνασίου Μυτιλήνης
Αυτό που συνέβη στην Αϊτή πριν λίγες εβδομάδες μας θύμισε πόσο ευάλωτος είναι ο άνθρωπος ενάντια στις δυνάμεις της φύσης. Ειδικά, όταν η καταστροφή συμβαίνει σε μια χώρα φτωχή, χωρίς υποδομές και οργάνωση. το ίδο συνέβη και στη Χιλή, δείχνοντάς μας ότι ο εγκέλαδος δεν έχει συναισθηματισμούς, αλλά χτυπάει όπου και όποτε το θέλει, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην παγκόσμια κοινότητα. Ακόμα και στις ανεπτυγμένες χώρες, όπου η αρχιτεκτονική έχει δημιουργήσει αντισεισμικά κτίρια δε θα μπορούσαν να αντιδράσουν σε ένα σεισμό της κλίμακας των 8 ρίχτερ. Στην Αϊτή μια ολόκληρη πρωτεύουσα κατέρρευσε, χιλιάδες ήταν οι νεκροί και θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να επανέλθει στην κατάσταση που ήταν. Ας πάρουμε, λοιπόν, αυτήν την καταστσροφή σαν ακόμα μια προειδοποίηση και ας λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα όσο είναι δυνατόν, για να μη ζήσουμε κάποια στιγμή στιγμές "Αϊτής".
Σκέψεις της Όλγας Πρόκα, μαθήτριας του 3ου -ΤΑΔ γυμνασίου Μυτιλήνης.
Η εφηβεία είναι μια ηλικία σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο δύσκολη. Τότε πολλοί έφηβοι αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχολογικά, κοινωνικά, υπαρξιακά κτλ.
Ένας κύριος λόγος που συχνά απογοητεύονται είναι η ερωτική απογοήτευση, που μπορεί να τους καταβάλλει τόσο πολύ, ώστε να οδηγηθούν στη χρήση αλκοόλ, ψυχοφαρμάκων ή και ναρκωτικών ουσιών. Την περίοδο αυτή της ζωής τους είναι πολύ ευάλωτοι στις προκλήσεις και στις δυσκολίες ιδιαίτερα αν δεν έχουν μια ισχυρή προσωπικότητα, μια σωστή αγωγή και καλές οικογενειακές σχέσεις. Έτσι, κάποιοι επιτήδειοι έμποροι τοξικών ουσιών οργανωμένοι σε ισχυρά κυκλώματα, βρίσκουν θύματα σε τέτοιες καταστάσεις και τους εκμεταλλεύονται χωρίς έλεος.
Παρουσιάζονται σαν φίλοι, υποστηρικτές, που θέλουν να τους βοηθήσουν να ξεχάσουν, να νιώσουν καλύτερα και τους "προσφέρουν" μια ουσία, για να αλλάξει η ζωή τους. Έτσι, οι έφηβοι καταλήγουν να γίνουν χρήστες ναρκωτικών και η ζωή τους γίνεται πιο δύσκολη. Η συμπεριφορά τους αλλάζει, οι σχέσεις τους με τους φίλους και τους γονείς οξύνονται. Τα οικονομικά τους διαλύονται. Η ζωή τους κινδυνεύει.
Είναι λοιπόν κρίμα αυτά τα παιδιά να μη βοηθηθούν. Οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις δεν πρέπει να πανικοβληθούν. Οφείλουν να ενημερωθούν και να απευθυνθούν σε ένα από τα ειδικά κέντρα που υπάρχουν, όπως στον τόπο μας Η ΠΝΟΗ. Εκεί μπορούν να μάθουν τι πρέπει να κάνουν για να βοηθήσουν το παιδί τους. Όμως, καλύτερο είναι να προλάβουν να μη φτάσει ως εκεί η κατάσταση. Να είναι κοντά στο παιδί τους με αγάπη και κατανόηση, αλλά και να του βάζουν όρια στη ζωή. Να μεγαλώνουν τα παιδιά τους ώστε να γίνουν ικανά να αντιμετωπίζουν δυναμικά τις δυσκολίες της ζωής και όχι με τη φυγή.
Σκέψεις της Καριοφύλλη Κωνσταντίνας, μαθήτριας της γ΄ γυμνασίου του 3ου - ΤΑΔ γυμνασίου Μυτιλήνης.
Ένα θέμα που συχνά απασχολεί την κοινωνία μας στις μέρες μας είναι η κακοποίηση των ανήλικων παιδιών. Παιδιά που δέχονται ξύλο, βασανισμό, εκμετάλλευση, σεξουαλική κακοποίηση, ψυχολογική βία. Υπάρχουν άνθρωποι που με την ανεκδιήγητη συμπεριφορά τους προς τα παιδιά τους προκαλούν μεγάλα ψυχολογικά, τους διαλύουν την προσωπικότητα και την ψυχή.
Ο λόγος που πολλοί γονείς κακοποιούν τα παιδιά τους είναι ότι ξεσπάνε στα παδιά τους τα νεύρα τους. Συχνά είναι άτομα χωρίς καλλιέργεια, χωρίς αρχές και αγωγή. Έτσι, τα χτυπούν, τους φέρονται σκληρά και απάνθρωπα. Και ένα παιδί δεν μπορεί να κάνει κάτι, για να αποφύγει αυτήν την κατάσταση. Δεν τολμά να το καταγγείλει στην αστυνομία. Αυτά τα φαινόμενα πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα, με αποτέλεσμα τα παιδιά αυτά να έχουν μια ατίθαση, βίαιηή και τρομαγμένη συμπεριφορά.
Το να κακοποιεί κάποιος ένα παιδί εκτός απο ποινικό ειναι και ηθικό αδίκημα. Αυτός δεν είναι τρόπος συπεριφοράς προς τα παιδιά. Καμιά κακοποίηση είτε σωματική είτε ψυχολογική δε δικαιολογείται με τίποτα. Και εγώ ρωτάω: "Σε μια κοινωνία που έχει ανεβάσει τόσο το επίπεδό της και έχει προχωρήσει επιστημονικά και τεχνολογικά επιτρέπεται να υπάρχουν παιδιά που βασανίζονται.
Από το μαθητή της γ΄ τάξης Γαβριήλ Καπετάνιο του 3ου - ΤΑΔ Μυτιλήνης
Κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι πρόσφυγες εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, εξαιτίας οικονομικών ή πολιτικών συνθηκών, για να μεταφερθούν σε άγνωστες για αυτούς χώρες, όπου θα λυθεί υποτίθεται το ζήτημα επιβίωσής τους.
Εκεί συναντούν πολλές δυσκολίες. Μια από αυτέ είναι ότι δεν παιρνουν μαζί τους τα απαραίτητα αγαθά και όταν φτάσουν στην "ξένη χώρα" "τη γη της επαγγελίας", ζουν σε άθλιες συνθήκες, αντιμετωπίουν την οικονομική εκμετάλλευση από τους ντόπιους, αναγκάζονται να δουλέψουν σε εξουθενωτικές, ανθυγιεινές εργασίες, για λίγα χρήματα και χωρίς ασφάλιση. Επίσης ένα άλλο πρόβλημα είναι η δυσκολία προσαρμογής, αφού δεν ξέρουν τη γλώσσα και τον ντόπιο πολιτισμό. Κοντά σ' αυτό σχνά αντιμετωπίζουν τη ρατσιστική συμπεριφορά των κατοικων της "ξένης" για αυτούς χώρα που αρνείται να γίνει η "δεύτερή τους πατρίδα".
Από την άλλη πλευρά δεν είναι μόνο οι πρόσφυγες που αντιμετωπίζουν δυσκολιες αλλά και οι χώρες υποδοχής. Κατ' αρχάς επιδεινώνεται το πρόβλημα της ανεργίας των ντόπιων, αφού αυξάνονται τα εργατικά χέρια. Άλλωστε επειδή οι μετανάστες πληρώνονται πολύ λίγο, συντελούν στη μείωση των ημερομισθίων των ντόπιων εργατών. Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχει το ενδεχόμενο να αυξηθεί η εγκληματικότητα. Κάποιοι αγανακτησμένοι και απεγνωσμένοι μετανάστες οδηγούνται σε βιαιπραγίες, ληστείες, μικροκλοπές για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Εκτός απο αυτό ενδέχεται στις χώρες υποδοχής οι κάτοικοι να έχουν ρατσιστική συμπεριφορά, να φοβούνται που στην περιοχή τους κατοικούν αλλοδαποί, να διεκδικούν να φύγουν από εκεί, ακόμα να έρχονται και σε συγκρούσεις μ' αυτούς. Τέλος, με τη συνύπαρξη διαφόρων λαών, σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία υπάρχει ο κίνδυνος αλλοίωσης των επιμέρους πολιτισμών.
Για να αντιμετωπιστεί η παραπάνω κατάσταση χρειάζεται μια πολιτική που θα λύσει το πρόβλημα νομιμοποιώντας τους μετανάστες και αναγνωρίζοντας τα δικαιώματά τους. Μετά οι πολίτες πρέπει να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, να μην έχουν ρατσιστική συμπεριφορά, αλλά ανθρώπινη. Προπάντων σε Διεθνές επίπεδο πρέπει να παρέχεται άσυλο στους πρόσφυγες, ανεξαρτήτου φυλής και εθνικότητας. Τέλος, τα παιδιά από πολύ νωρίς πρέπει να διδάσκονται από τους γονείς και το σχολείο την αξία της αποδοχής της διαφορετικότητας και να μην αποκτούν μια ρατσιστική συμπεριφορά.
Συνοψίζοντας θα λεγαμε ότι οι πρόσφυγες, όπως και οι χώρες υποδοχής τους, αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Για αυτό πρέπει όλο μαζί από την Ε.Ε. μέχρι τον καθένα από εμάς να συμβάλλουμε για την αντιμετώπισή τους, με ανθρωπιά και ευγένεια.
Μια νέα πανελλαδική γραμμή παροχή συμβουλών σε παιδιά, εφήβους κα γονείς δημιούργησε η Ένωση "Μαζί για το παιδί". Ανταποκρίνεται στο "115-25 Μαζί για το παιδί" και στοχεύει να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδά στη χώρα μας στηρίζοντάς τα ή λύνοντας τα προβλήματά τους. Λειτουργεί απο Δευτέρα ως Παρασκευή 9:00 έως 17:00. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν χωρίς χρέωση να καλούν απο σταθερό ή υπεραστικό αριθμό. Ειδικά εκπαιδευμένο έμπειρο προσωπικό (ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί) παρέχει στους καλούντες τις απαραίτητες κατευθύνσεις και πληροφορίες, προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος χειρισμός για την επίλυση θεμάτων σχετικά με: την ψυχική υγεία των παιδιών, την άσκηση βίας μέσα στην οικογένεια, παιδιά που βρίσκονται σεκίνδυνο, παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ακόμα εξετάζει τη λήψη ανώνυμων και επώνυμων καταγγελιών για περιστατικά κακοποίησης ανηλίκων.
από μαθητές της γ΄ γυμνασίου του 3ου Γυμνασίου Μυτιλήνης
1.Τι είναι η νευρική ανορεξία;
Χαρακτηρίζεται από βαθύτατη άρνηση για τη λήψη τροφής ή καλύτερα διατυπωμένο μία επίμονη αποχή από την κατανάλωση τροφής που επιβάλλει το ίδιο το άτομο στον εαυτό του εξαιτίας του φόβου του μήπως παχύνει. Αυτή η συμπεριφορά προκαλεί προοδευτική κατάσταση υποσιτισμού, με την συνεπαγομένη απώλεια βάρους και στη συνέχεια αργότερα, μία σειρά μεταβολών στον οργανισμό του, οι οποίες εάν δεν δοθεί λύση στην κατάσταση μπορεί να έχουν μοιραία κατάληξη.
Συμβαίνει συνήθως σε γυναίκες και κορίτσια νεαρής ηλικίας, τα οποία θεωρούν τον εαυτό τους χοντρό, είτε είναι στην πραγματικότητα είτε όχι. Αναπτύσσουν μια αποτροπή προς το φαγητό και γυμνάζονται ασταμάτητα με την προσδοκία να φτάσουν το "ιδανικό βάρος". Αντί όμως να φτάσουν στο βάρος που είναι ιδανικό για τις ίδιες, ανάλογα με το σώμα τους τρώνε π.χ. μόνο ένα μήλο την ημέρα ή και καθόλου έτσι ώστε να θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή!
Τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει μια αλματώδη αύξηση των διαταραχών διατροφής. Το ποσοστό της νευρικής ανορεξίας κυμαίνεται από 0,4 σε 0,7 % και κυρίως εκδηλώνεται σε γυναίκες ηλικίας 15 -19 ετών. Είναι η μοναδική ψυχιατρική διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει απευθείας στον θάνατο με ποσοστό θνησιμότητας γύρω στο 10% σύμφωνα με τα στοιχεία της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας. Ένα επίσης ανησυχητικό εύρημα είναι πως έχουν αρχίσει να αναφέρονται αυξανόμενα περιστατικά νευρικής ανορεξίας σε ηλικίες 8-13 ετών.
2.ΤΥΠΟΙ ΤΡΟΦΙΚΗΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑΣ
α. Ανορεξία στερητικού τύπου
Ο στερητικός τύπος της ανορεξίας χαρακτηρίζεται από μια παρατεταμένη και αυστηρή αποχή από το φαγητό. Οι ασθενείς με ανορεξία στερητικού τύπου συνήθως χαρακτηρίζονται από περισσότερη εσωστρέφεια και αρνούνται να παραδεχτούν πως νιώθουν πείνα και άγχος.
β. Ανορεξία υπερκαταναλωτικού τύπου
Ο υπερκαταναλωτικού τύπου της ανορεξίας χαρακτηρίζεται από σποραδικά επεισόδια υπερφαγίας, που ακολουθούνται από τεχνητή πρόκληση εμετού. Οι ασθενείς με ανορεξία υπερκαταναλωτικού τύπου χαρακτηρίζονται από εξωστρέφεια, αναφέρουν συχνότερα άγχος, κατάθλιψη κι ενοχές, παραδέχονται πως έχουν έντονη όρεξη και τείνουν να είναι μεγαλύτερης ηλικίας σε σχέση με τους ασθενείς με ανορεξία στερητικού τύπου.
3.Ποια είναι τα αίτια της ανορεξίας;
Τα αίτια της νευρικής ανορεξίας φαίνεται να είναι πολυπαραγοντικά. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κοινωνίας, του τρόπου σκέψης, του συναισθήματος αλλά και της οικογένειας στην οποία ζουν τα άτομα με ανορεξία έχουν ενοχοποιηθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό για την εκδήλωση της διαταραχής αυτής. Οι παράγοντες αυτοί περισσότερο φαίνεται να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο κι όχι να αποκλείουν ο ένας τον άλλο.
Αυτό που επηρεάζει περισσότερο τα κορίτσια αυτά είναι ο συνεχής συσχετισμός του "λεπτού" με το "ωραίο". Τα μοντέλα που υποτίθεται αποτελούν το πρότυπο ομορφιάς, γίνονται όλο και πιο λεπτά έτσι ώστε να χαρακτηρίζεται κανείς όμορφος μόνο όταν είναι λεπτός. Αν δούμε όμως τα μοντέλα αυτά με μάτια ορθάνοιχτα θα καταλάβουμε πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά "κινούμενα κόκαλα"!
Το είδος της κοινωνίας μέσα στην οποία μεγαλώνει ένα άτομο φαίνεται να είναι πολύ σημαντικό για το αν θα αναπτύξει κάποια διαταραχή διατροφής ή όχι. Τα τελευταία 20 χρόνια στις δυτικές κοινωνίες, όλο και πιο πολύ προβάλλεται το αδύνατο σώμα όχι μόνο σαν πρότυπο ομορφιάς αλλά και σαν προϋπόθεση για αυτοεκτίμηση, επιτυχία και ευτυχία. Ταυτόχρονα όλο και πιο πολύ αυξάνονται τα ποσοστά διαταραχών διατροφής.
Σε μη δυτικές κοινωνίες που δεν υπήρχαν αυτά τα δυτικά πρότυπα δεν αναφέρονταν περιστατικά ανορεξίας. Με την εισβολή των δυτικών προτύπων ομορφιάς και κομψότητας μέσα από διαφημίσεις, περιοδικά και σταρ του κινηματογράφου άρχισαν να αναφέρονται όλο και πιο πολλά περιστατικά ανορεξίας. Ακόμη, τα παιδιά οικογενειών χωρών της Μέσης Ανατολής και της Ασίας που πήγαν στην Αγγλία π.χ. ανέπτυξαν διαταραχές διατροφής με το που ήρθαν σε επαφή με νέες αξίες ενώ στις χώρες τους τα ποσοστά ανορεξίας είναι κοντά στο 0.
Ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα των ερευνών είναι πως οι έγχρωμες γυναίκες της Αμερικής δε θεωρούν πως ένα αδύνατο σώμα είναι απαραίτητο, για να είναι επιτυχημένες, ελκυστικές, αλλά αντίθετα πως η ελκυστικότητα εξαρτάται από την συνολική στάση και προσωπικότητα της γυναίκας. Το 70% των έγχρωμων γυναικών δηλώνουν ευχαριστημένες με το σώμα τους , ενώ μόλις 11% των λευκών γυναικών της Αμερικής δηλώνουν το ίδιο. Συνολικά πολύ λίγες έγχρωμες αμερικάνες έχουν νευρική ανορεξία σε σχέση με τις λευκές αμερικάνες και οι έγχρωμοι αμερικάνοι είναι πιο πρόθυμοι από τους λευκούς να φλερτάρουν με μια παχύτερη γυναίκα.
Οι σκέψεις των ατόμων με νευρική ανορεξία χαρακτηρίζεται από χαμηλή αυτοεκτίμηση και από μια διαρκή ανάγκη για έλεγχο των καταστάσεων και του εαυτού τους. Όσο πιο πολύ συνειδητοποιούν ότι είναι δύσκολο να ελέγξουν τις καταστάσεις γύρω τους τόσο πιο πολύ θέλουν να ελέγξουν το σώμα τους μέσα από την δίαιτα και την άσκηση. Πέφτουν σε παγίδες του τύπου ‘’άσπρο-μαύρο’’ δηλαδή θεωρούν ότι κάποιος είτε θα είναι αδύνατος και όμορφος, είτε χοντρός και άσχημος, χωρίς κανένα ενδιάμεσο στάδιο.
Επίσης τείνουν σε μεγάλο βαθμό να θεωρούν ότι η ελκυστικότητα και η ομορφιά κάποιου εξαρτάται αποκλειστικά από το ποσοστό του λίπους που έχει επάνω του. Πέρα από τα παραπάνω στις πιο πολλές περιπτώσεις η σκέψη των ατόμων με νευρική ανορεξία χαρακτηρίζεται από την διαστρέβλωση της εικόνας του σώματός τους. Αυτό σημαίνει πως όταν κοιτούν τον εαυτό τους στον καθρέφτη βλέπουν το σώμα τους παχύτερο από ότι είναι στην πραγματικότητα.
Το συναίσθημα των ανορεξικών χαρακτηρίζεται από στεναχώρια και άγχος και μια διάγνωση κατάθλιψης συχνά συνοδεύει μια διάγνωση νευρικής ανορεξίας. Κάποιοι ερευνητές, όμως, θεωρούν πως η κατάθλιψη μπορεί απλά να είναι το αποτέλεσμα της όλης ζωής και των προβλημάτων του ανορεξικού.
Στον τομέα της οικογένειας υπάρχει η άποψη πως οι οικογένειες των ατόμων με νευρική ανορεξία δεν επιτρέπουν στα νεαρά μέλη τους να αποδεχτούν μέσα από την εφηβεία το νέο τους σώμα και δεν βοηθούνται να αποκτήσουν μια νέα ενήλικη ταυτότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι έφηβες κοπέλες νιώθουν αμηχανία και δυσκολία να δημιουργήσουν μια νέα ταυτότητα σώματος και να την περιλάβουν με αυτοεκτίμηση. Έτσι καταφεύγουν σε έναν ασκητικό τρόπο διατροφής ‘’αρνούμενες να μεγαλώσουν’’.
Σε όλα τα παραπάνω αν προσθέσουμε και την άποψη ότι το φαγητό είναι ένας τρόπος επικοινωνίας της μητέρας με τα παιδιά της, θέματα διατροφής και ανάπτυξης μπορεί να εμπεριέχουν και παιχνίδια εξουσίας στο χώρο της οικογένειας.
4.Ποια είναι τα συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας
Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ψυχική ασθένεια αρχίζουν να μισούν το φαγητό, αρνούνται την πείνα, αποφεύγουν τα γεύματα βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες και εξασκούνται συνεχώς με πολύ έντονους ρυθμούς προσπαθώντας να καταναλώσουν ακόμη και εκείνα τα λίγα που έφαγαν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το σώμα να μην παίρνει την ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργεί κανονικά.
Α. Άρνηση του ατόμου να διατηρήσει το βάρος του πάνω από ένα ελάχιστο φυσιολογικό όριο σύμφωνα με την ηλικία του και το βάρος του, π.χ. απώλεια βάρους που οδηγεί στη διατήρηση βάρους του σώματος 15% κατώ από το αναμενόμενο ή αδυναμία να κερδίσει αναμενόμενο βάρος στη διάρκεια της ανάπτυξης που οδηγεί σε βάρος 15% κάτω από το αναμενόμενο.
Β. Έντονος φόβος του ατόμου μήπως πάρει βάρος ή γίνει παχύσαρκο, ακόμα κι όταν το βάρος του είναι κάτω από το κανονικό.
Γ. Διαταραχή στον τρόπο με τον οποίο το άτομο αντιλαμβάνει το και το σχήμα του σώματός του, ή άρνηση της σοβαρότητας που έχει πάρει το υπερβολικά χαμηλό του βάρος.
Δ. Τα άτομα αυτά νιώθουν τύψεις, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην επανέρχονται πίσω σε φυσιολογική κατάσταση, αλλά να παθαίνουν κατάθλιψη.
Ε. Ο τρόπος σκέψης και η συμπεριφορά τους δεν είναι κανονικά και γι’ αυτό απομακρύνονται από την οικογένεια και τους φίλους τους. Οι διαπροσωπικές σχέσεις επηρεάζονται, το άτομο π.χ. αποφεύγει κοινωνικές εκδηλώσεις που σχετίζονται φαγητό.
ΣΤ. Η πρόκληση εμετού που είναι σχεδόν αναπόσπαστο κομμάτι της διαταραχής, οδηγεί σε φθορά των δοντιών, επιτάσεις στον φάρυγγα, επιπτώσεις στον οισοφάγο και μια σειρά από ηλεκτρολυτικές διαταραχές, όπως η υποκαλιαιμία που οδηγεί σε καρδιακές αρρυθμίες.
Ζ. Μειώνεται η σεξουαλικότητα της γυναίκας, ότι δηλ. δεν έχει πια καμπύλες στο σώμα της.
Η. Επίσης σταματάει η περίοδος, ενώ στο πρόσωπο αρχίζει να εμφανίζεται χνουδάκι. Η νευρική ανορεξία μπορεί να προκαλέσει ενδοκρινολογικές ανωμαλίες, διαταράσσεται η λειτουργία του θυρεοειδούς.
Θ. Τα άτομα που πάσχουν από ανορεξία έχουν συχνά πονοκέφαλους, κρυώνουν ενώ η θερμοκρασία είναι κανονική, η πίεση του αίματος χαμηλώνει, τα νύχια αδυνατούν και ραγίζουν εύκολα, τα μαλλιά αρχίζουν να πέφτουν και σε κάποιο στάδιο αρχίζουν να παθαίνουν βλάβες οι νεφροί, το συκώτι και η καρδία!
Ι. Σε προχωρημένη απώλεια βάρους, έχουμε ακόμη υποθερμία, υπόταση, οίδημα των αστραγάλων, κώμα ή και θάνατο.
5.ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΝΕΥΡΙΚΗΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑΣ
Αν και το 80% θεραπεύεται είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί η νευρική ανορεξία, γιατί οφείλεται τόσο στο οικογενειακό περιβάλλον, τις βιολογικές αλλαγές κατά την διάρκεια της εφηβείας, όσο και στα ΜΜΕ. Φανταστείτε ότι υπάρχουν γυναίκες που πατάνε τα 40 και εξακολουθούν να είναι ανορεξικές. Για τη θεραπεία προτείνεται:
1.Ατομική Ψυχοθεραπεία
Οι περισσότερες μορφές ψυχοθεραπείας δίνουν έμφαση στο χτίσιμο μιας καλής σχέσης ανάμεσα στον ασθενή και στον θεραπευτή. Η ψυχοθεραπεία εστιάζει στα τρέχοντα προβλήματα του ασθενή αλλά και σε πλευρές της προσωπικής του ιστορίας. Οι περισσότεροι θεραπευτές προσπαθούν να ενθαρρύνουν υγιείς διατροφικές συνθήκες, να ενισχύσουν την επανάκτηση βάρους και κάποιες συνεδρίες περιστρέφονται αποκλειστικά σε θέματα αυτοεικόνας και εικόνας σώματος. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, η θεραπεία εστιάζεται σε άλλα θέματα και ο θεραπευόμενος ενθαρρύνεται να διερευνήσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του γύρω από μια ευρεία γκάμα θεμάτων, όπως είναι η επιτυχία και η αποτυχία, τα σεξουαλικά ζητήματα και ο αυτοέλεγχος. Αν και έχουν αναφερθεί πάνω από 200 διαφορετικές μορφές ψυχοθεραπείας αναφέρουμε ενδεικτικά δύο από τις δημοφιλέστερες αναφορικά με τη θεραπεία της νευρικής ανορεξίας.
Α) Γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία
Πρόκειται για θεραπευτικά προγράμματα που περιλαμβάνουν ημερολόγια σίτισης κι εκτενή εκπαίδευση σχετικά με θέματα διατροφής στα οποία υπογραμμίζονται οι κίνδυνοι του υποσιτισμού κι ενθαρρύνεται η συζήτηση για θέματα υγείας και αντιλήψεων σχετικά με το φαγητό. Πολλά γνωσιακά προγράμματα θεραπείας έχουν αναπτυχθεί με στόχο την αλλαγή των μη ρεαλιστικών αντιλήψεων των ασθενών σε θέματα εικόνας του σώματος και διατροφής. Συχνά οι διαταραχές διατροφής χαρακτηρίζονται από την απουσία ελέγχου στη σίτιση και η ανάπτυξη αυτοελέγχου είναι από τους βασικούς στόχους της γνωσιακής θεραπείας. Αντίθετα όταν η απώλεια του βάρους είναι αποτέλεσμα υπερβολικού αυτοελέγχου, βαρύτητα δίνεται στην υιοθέτηση πιο ελαστικών σχημάτων ελέγχου της συμπεριφοράς
Β) Συστημική θεραπεία οικογένειας.
Οι συγγενείς των ανορεξικών σπάνια μένουν απλοί θεατές της θεραπείας του. Οι πιο πολλοί εμπλέκονται ενεργά σε προσπάθειες να πείσουν, να εξαπατήσουν, να απειλήσουν ή και να ικετέψουν τον άνθρωπό τους να φάει. Κάποιες φορές αυτές οι απόπειρες μπορεί να φέρουν αποτέλεσμα , αλλά συνήθως δυσκολεύουν την κατάσταση του ανορεξικού. Οι οικογενειακοί θεραπευτές βλέπουν την ανορεξία σαν μια κατάσταση που γεννιέται και συντηρείται από το οικογενειακό σύστημα. Υπογραμμίζουν την υπερπροστατευτικότητα, την υπερεμπλοκή και την αποφυγή της σύγκρουσης σαν χαρακτηριστικά των οικογενειών των ανορεξικών.
2.ΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
Δεν υπάρχει ολοκληρωμένη φαρμακευτική θεραπεία της ανορεξίας , αλλά διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα έχουν θέση στην αντιμετώπιση της ανορεξίας. Σε συνδυασμό με αυστηρά προγράμματα σίτισης και ψυχοθεραπείας, τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα συχνά αποδεικνύονται χρήσιμα. Επίσης , όταν η ανορεξία συνοδεύεται από υψηλά επίπεδα άγχους, τα ηρεμιστικά φάρμακα ενδέχεται να βοηθήσουν.
6.Μερικές απλές προτάσεις!
vΤο πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να αναγνωρίσουμε πως κάτι δεν πάει καλά. Το επόμενο είναι να μιλήσουμε με τους γονείς μας και να ζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια.Το να επανέλθει κάποιος από κατάσταση ανορεξίας πίσω σε μια φυσιολογική ζωή είναι αρκετά δύσκολο αλλά όχι και "mission impossible" (αποστολή αδύνατη)!
vΤο καλύτερο είναι να αποδεχτούμε τον εαυτό μας ακριβώς όπως είναι. Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε οι ίδιοι... φανταστείτε πόσο ανιαρός θα ήταν ο κόσμος εάν είχαμε όλοι το ιδανικό σώμα και τα ίδια εντελώς συμμετρικά πρόσωπα...
vΑν οι φίλοι σας έχουν ως θέμα συζήτησης το πώς θα χάσουν βάρους ή αν ακόμη σας κοροϊδεύουν για τα επιπλέον κιλά που ίσως έχετε ή νομίζουν πως έχετε, προσπαθήστε πολύ απλά να αποφύγετε το θέμα ή να βρείτε καινούργιους φίλους που να έχουν πιο... ενδιαφέροντα θέματα συζητήσεων!
vΑν γνωρίζετε κάποιον που έχει ανορεξία, δεν υπάρχει λόγος να τον αποφύγετε διότι η ανορεξία δεν είναι μεταδοτική, δεν υπάρχει περίπτωση να "κολλήσετε". Αντίθετα, αυτό που χρειάζονται περισσότερο απ' όλα τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ασθένεια, είναι η υποστήριξη των φίλων και της οικογένειας.
vΠροσπαθήστε να μιλήσετε με το άτομο αυτό, ή ακόμη καλύτερα να το αφήσετε να μιλήσει σε εσάς για αυτά που νιώθει. Μια καλή συμβουλή είναι να μιλήσει σε έναν ειδικό. Με το να βοηθήσετε κάποιον άλλο με υποστήριξη να ξεπεράσει το πρόβλημα του, ενδυναμώνεται και τον εαυτό σας!
Το Σάββατο 27 Μαρτίου, στις 20:30, οι Έλληνες, πρωταγωνιστούμε εκ νέου στην Ώρα της Γης, σβήνοντας για μια ολόκληρη ώρα τα φώτα, και δίνοντας το δικό μας στίγμα στην παγκόσμια μάχη κατά της αλλαγής του κλίματος.
Οι ηγέτες του κόσμου, μας απογοήτευσαν στην Κοπεγχάγη. Η ανθρωπότητα όμως δεν σταματά τον αγώνα. Η «Ώρα της Γης 2010» δίνει φωνή και δύναμη πίσω στον πολίτη και στις τοπικές κοινωνίες.
Φορείς, δήμοι, κοινότητες, επιχειρήσεις αλλά και ο καθένας από εμάς, γινόμαστε φέτος οι πρωταγωνιστές της Ώρας της Γης, δημιουργώντας την προσωπική μας ιστοσελίδα και συγκεντρώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερες συμμετοχές. Δεςεδώ τον τρόπο για να δημιουργήσεις τη δική σου σελίδα.
Πάρε στα χέρια σου τη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής και δήλωσε τώρα συμμετοχή στην Ώρα της Γης 2010.
